Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



8 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι!!!!!

Αυτό που χάνω την αίσθηση του χρόνου, πρέπει να το κοιτάξω!  Πότε πέρασαν τόσοι μήνες, από τότε που έγραψα τελευταία φορά; 
Και όχι τίποτα άλλο... Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά! 
Είναι αυτή η εποχή του χρόνου που λατρεύω, που θέλω να ξεχάσω τα πάντα από την χρονιά που πέρασε, ότι με πίκρανε, ότι με πόνεσε, ότι μ' έκανε να θυμώσω...
Το σπίτι στολίστηκε  για άλλη μια χρονιά, γέμισε νιάτα και γέλια και φωνές! Τα παιδιά μου, οι φίλοι τους, (μόνο το σκυλί μας η Λάκτα έλειπε!), έβαλαν τον καλύτερο εαυτό τους για να πνίξουμε και πάλι τους τοίχους, τα τραπέζια, τις πόρτες, όπου υπήρχε χώρος τέλος πάντων, με Άγιους Βασίληδες! 
Σε λίγες μέρες, θ' αρχίσω  να φτιάχνω τα γλυκά, να μυρίσει το σπίτι φρέσκο βούτυρο από τους κουραμπιέδες, μέλι κανέλα και γαρίφαλο από τα μελομακάρονα. 

Πρέπει δε να σας πω, ότι αυτές οι μέρες, είναι χρόνια τώρα, μέρες..... συνωμοσίας! Όλοι μιλούν κρυφά από τον άλλον, κανονίζοντας το δώρο του! Κρυφά χαμόγελα, πονηρές ματιές επιβάλλονται μέχρι την Πρωτοχρονιά, ενώ κάτω από το δέντρο, εμφανίζονται πακέτα  που πάνω τους γράφουν το όνομα  αυτού που δίνει και αυτού που παίρνει το δώρο....  
Τα τραπεζώματα ήδη άρχισαν να κανονίζονται με τελευταίο το δικό μου, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς.... 
Φέτος οι συνδαιτυμόνες, άλλαξαν... Κάποιοι θα λείπουν γιατί δεν υπάρχουν πια στην ζωή μου κι ας νόμιζα ότι θα γερνούσα μαζί τους.... 
Μην πάει το μυαλό σας σε κάτι τραγικό... Απλώς μετά από πολλά πολλά πολλά χρόνια, η φιλική αυτή σχέση λύθηκε με κοινή συναίνεση. Ο κύκλος έκλεισε κι όταν συμβαίνει αυτό, δεν υπάρχει πόνος, ούτε μετανιώνεις για κάτι.... 
Από την άλλη, κάποια καινούρια πρόσωπα θα είναι στο τραπέζι μας. Αγαπημένοι φίλοι και αυτοί, που θα έρθουν από την Θεσσαλονίκη για να περάσουμε μαζί τις μέρες αυτές. Οι κουμπάροι της κόρης μου μαζί με την Χρυσάνθη την βαφτιστήρα της που με τα δυόμιση χρόνια της, θα δώσει άλλη διάσταση στις γιορτές! Η κόρη μου φέτος θα κάνει την διαφορά.... Γιατί στο τραπέζι μας, έφερε και άλλο ένα αγαπημένο πρόσωπο που επέλεξε για σύντροφο της ζωής της....Πόση χαρά μαζεμένη φέτος;

Η χρονιά που έφυγε, ήταν μια χρονιά που την χαρακτήρισε η σκληρή δουλειά για όλους μας. Είχε ανατροπές, αλλά δεν είχε δάκρυα... 
Θυμάστε τι σας είχα πει πέρσι; Με τόσο γέλιο που κάναμε την περσινή Παραμονή, έπρεπε να το περιμένω! Όλα πήγαν καλά! Όχι εύκολα, αλλά καλά! 
Ο....ισολογισμός του 2014, κλείνει με θετικό πρόσημο, όπως θα έλεγαν στο χρηματιστήριο.... Και στο χρηματιστήριο της ζωής μου λοιπόν, όλα θετικά και περιμένω να πάνε ακόμα καλύτερα! 
Μην πάει το μυαλό σας σε κάτι...μεγαλειώδες! Αυτό που ζητώ πάντα από τον Θεό, είναι υγεία και ομόνοια στην οικογένειά μας. Ηρεμία και γαλήνη. Αιτίες για να χαμογελάμε... Τα πιο απλά και έγιναν στις μέρες μας τόσο σπάνια....
Στις μέρες που έρχονται, κάντε αν θέλετε την δική σας αποτίμηση, κλειδώστε στο χρονοντούλαπο ότι σας πίκρανε, ότι σας πόνεσε, ότι σας έκανε να δακρύσετε ή και να κλάψετε... Κλείστε, αν το μπορείτε, παλιούς λογαριασμούς, πετάξτε ότι σας βαραίνει και περάστε στην νέα χρονιά χωρίς περιττά βάρη ψυχής.... 
Εστιάστε στα πραγματικά σπουδαία και μην υπερτιμάτε προβλήματα που είναι περαστικά, παροδικά από την ζωή σας. Δεν χρειάζεται να περάσετε από ένα νοσοκομείο για να πείτε :"Τελικά τίποτα σαν την υγεία"! Μην αναλώνετε τον εαυτό σας σε μικρότητες που δεν έχουν  σημασία.
Κλείνοντας αυτή την ανάρτηση, σας στέλνω την αγάπη μου και όλες μου τις ευχές για μια νέα, υπέροχη και τυχερή χρονιά! 
Το 2015, είναι σε απόσταση αναπνοής!
Καλές γιορτές!

24 Σεπτεμβρίου 2014

Δέκα υπέροχα χρόνια μαζί!!!!

Χθες ήταν η καθιερωμένη μέρα για μένα και τις εκδόσεις Ψυχογιός! 23 Σεπτέμβρη.... Κάθε χρόνο τέτοια μέρα (και μόνο) υπογράφουμε το συμβόλαιο για το νέο βιβλίο! Μόνο που η μέρα αυτή φέτος, ήταν διπλή γιορτή... Κλείσαμε δέκα χρόνια μια υπέροχης συνεργασίας! 
Σαν χθες μου φαίνεται που τρέμοντας υπέγραψα το συμβόλαιο για το Βαλς με δώδεκα θεούς.... 
Και μετά ήρθε η Θεανώ, το Σπίτι δίπλα στο ποτάμι και όλα τα άλλα βιβλία που φρόντισε να μου τα κάνει πίνακα η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων η Πόπη Γαλάτουλα και την ευχαριστώ!
Συνήθως όταν αναπολείς ένα παρελθόν δέκα χρόνων, έρχονται στο μυαλό σου και τα καλά και τα άσχημα.... Τι περίεργο... σ' αυτή την διαδρομή δεν υπάρχει τίποτα, το παραμικρό μελανό σημάδι, το ελάχιστο παράπονο, από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα. Οι άνθρωποι αυτοί με αγκάλιασαν από την αρχή, με στήριξαν όταν κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την συνέχεια....
Ο κύριος Ψυχογιός, μίλησε με λόγια καρδιάς που με συγκίνησαν, ενώ και ο ίδιος δεν έκρυψε πόσο συναισθηματικά φορτισμένος ήταν....
Είναι πολύ όμορφο, οι άνθρωποι που συνεργάζεσαι και αγαπάς, ν' αναγνωρίζουν τις προσπάθειες και την δουλειά που έχεις προσφέρει, το πάθος με το οποίο υπηρετείς αυτό που πιστεύεις. 
Δέκα χρόνια μαζί, δώδεκα βιβλία και πολλές όμορφες στιγμές, αμέτρητες, με υπέροχους ανθρώπους!
Η Αγγέλα Σωτηρίου, η υπεύθυνη του εκδοτικού, ο φύλακας άγγελός μου, της εμπιστεύομαι τα χειρόγραφά μου και ο λόγος της είναι νόμος για μένα.
Η Κλειώ Ζαχαριάδη, υπεύθυνη του marketing, που μαζί κάναμε τόσα πολλά και είπαμε άλλα τόσα.
Η Χρυσούλα Μπουκουβάλα, που σ' εκείνη οφείλω τα καλύτερά μου εξώφυλλα!
Η Άννα Μαράντη η επιμελήτριά μου, που μαζί περάσαμε ατελείωτες ώρες συζητώντας τον κάθε ήρωα, την κάθε ηρωίδα, την κάθε τους λέξη και πράξη.
Η Σωτηρία Καράμπελα, η υπεύθυνη του λογιστηρίου που κάθε φορά προσπαθεί με υπομονή να με καθίσει και να μου εξηγήσει την εκκαθάριση των ποσοστών μου, ενώ σε μένα όλα αυτά τα νούμερα προκαλούν σύγχυση και τα αποφεύγω! 

Η Πόπη Γαλάτουλα, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων.....Μαζί οργώσαμε την Ελλάδα στην αρχή, κοντά της έμαθα τόσα πολλά, ακούραστη δασκάλα, μου δίδαξε τις δημόσιες σχέσεις και χωρίς την έγκρισή της δεν κάνω βήμα.(Την βλέπετε στην  φωτογραφία να φέρνει την τούρτα που έκαναν οι εκδόσεις Ψυχογιός για τα δέκα μας χρόνια.)
Να προσθέσω πριν κλείσω την σημερινή ανάρτηση, ότι χθες, ξεχωριστή χαρά μου έδωσε ένας άνθρωπος που γνώρισα πριν λίγα χρόνια, ένας άνθρωπος που ανήκει στην περίφημη show biz, αλλά δεν έχει τα χαρακτηριστικά της, είναι ακόμα ΑΝΘΡΩΠΟΣ....   Στον Μάκη Πουνέντη. Ήρθε για να μου κάνει έκπληξη , μίλησε για μένα με χαμόγελο και θυμήθηκε τον πρώτο μας καφέ που κράτησε ώρες! Τον αγαπώ και τον εκτιμώ, είναι γλυκός, είναι ωραίος άνθρωπος, είναι φίλος! 


Και για το τέλος, κράτησα την οικογένεια από την οποία ξεκίνησαν όλα! Θάνος Ψυχογιός, Νίνα Ψυχογιού και τα παιδιά τους: Ο Χάρης, ο Νίκος και η Πένυ. Η σχέση μας είναι πια σχέση ζωής....Από την χθεσινή μέρα, κρατάω ξεχωριστά την αγκαλιά της Νίνας Ψυχογιού, το τρυφερό φιλί της και το ότι και οι δύο ταυτόχρονα είπαμε δύο λέξεις: Πάντα μαζί....

Όμως δεν ξεχνώ, δεν μπορώ να ξεχάσω, όλους εσάς που με αγκαλιάσατε, που με στηρίξατε και όχι μόνο σαν συγγραφέα, αλλά και σε δύσκολες προσωπικές στιγμές μου...ξέρετε εσείς....
Χίλια ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!


10 Σεπτεμβρίου 2014

Φθινόπωρο και βιβλία! (1ο μέρος)

Ναι, το παράκανα με την αποχή, αλλά είχα καλό λόγο! Πρώτα οι παρουσιάσεις (οι ΠΑΡΑ πολλές παρουσιάσεις) και μετά λίγες διακοπές! Αλλά διάβασα πολύ και φέτος! Και δεδομένου ότι η έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο άρχισε (την Παρασκευή θα είμαι κι εγώ εκεί) πάμε να δούμε  βιβλία! 

Ερωτική ιστορία από τον Γιάννη Καλπούζο. Ο Άνδης και η Θάλεια. Δυο κόσμοι διαφορετικοί, δυο δρόμοι που κανονικά δεν συναντιούνται πουθενά. Από παιδιά συμβαίνει κάτι μαγικό ανάμεσά τους, κάτι που θα τους κρατήσει δεμένους παρά τις αντίξοες συνθήκες. Ο αυταρχικός πατέρας, η υποταγμένη μάνα, αλλά και ο ατίθασος χαρακτήρας του Άνδη που βουτάει σε ότι απαγορευμένο, που το ψέμα είναι η δική του αλήθεια, αλλά στο βάθος της καρδιάς του υπάρχει μόνο εκείνη.
Ποιητική γραφή, που όμως δεν φοβάται να γίνει ωμή, κάποιες στιγμές και δένει αρμονικά  με το καλής ποιότητας χιούμορ του συγγραφέα. 
Μην το φοβηθείτε και αφεθείτε σε μια γλυκιά νοσταλγική διαδρομή που θα σας ταξιδέψει και θα σας κάνει να νιώσετε όμορφα!
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. ( τιμή: 17,70 /15,93 με έκπτωση)

Αγαπημένος Μένιος Σακελλαρόπουλος και ίσως το καλύτερό του βιβλίο!
Η Βενετία Παππά είναι η ηρωίδα του, ένα κορίτσι που το παρελθόν σημάδεψε το μέλλον της, τα ψέμματα έχτισαν την φυλακή της κι εκείνη πάλευε με τον χρωστήρα της να σβήσει το μαύρο της ζωής της και να φέρει το φως εκεί που άλλοι της επέβαλλαν τις σκιές. Της είπαν ότι η μητέρα της πέθανε, της έκρυψαν τον αληθινό πατέρα της, της έθαψαν το κληρονομικό της χάρισμα, ο έρωτας την φόβισε.
Εξαιρετικά δυνατό βιβλίο, δεν θα το αφήσετε από τα χέρια σας! Γεμάτο ανατροπές, γρήγορη εξέλιξη, αγωνία και συγκίνηση δεμένα αρμονικά για ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα! 
Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. (τιμή: 15,55/13,99 με έκπτωση)


Γιώτα Φώτου στο ενηλίκων και πάλι κι όπως πάντα απλώς υπέροχη! Ερωτικό τρίγωνο το θέμα, με φόντο τον Θεσσαλικό κάμπο και την Αθήνα του 1910. Όλα ξεκινούν όταν ο αξιωματικός του τσαρικού στρατού και πάμπλουτος γαιοκτήμονας Αλέξιος Αλμαντάς, εγκαθίσταται στο κτήμα του πατέρα του στην Θεσσαλία και αποφασίζει να παντρευτεί την Βικτωρία Μάλφα κόρη κολίγου. Το τρίγωνο συμπληρώνεται από τον Σταύρο Δερματά, αγρότη που αγαπάει με πάθος την Βικτωρία, όπως τον αγαπάει κι εκείνη. Η ανέλπιδη αγάπη του Σταύρου,  τον σπρώχνει μέχρι τα ληστοκρατούμενα βουνά για να τον φέρει πίσω τρία χρόνια αργότερα να διεκδικήσει την αγαπημένη του. 
Πάθη και λάθη των ηρώων, συνθέτουν το καταπληκτικό αυτό βιβλίο που διαβάζεται απνευστί μέχρι το τέλος και σου αφήνει μια γλυκιά γεύση μόλις το τελειώσεις όπως και όλα τα βιβλία της Γιώτας Φώτου. Διαβάστε το!
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ (τιμή: 16,60/14,94 με έκπτωση)

Εδώ περιττές οι συστάσεις νομίζω! 
Βρισκόμαστε στην δεκαετία του '60. Τρεις αδελφές, η Δήμητρα, η Αναστασία και η Μυρτώ, μεγαλώνουν σ' ένα χωριό της Μεσσηνίας και στην ζωή τους  μπαίνει  πυρωμένη  σφραγίδα  η  παρουσία  ενός πατέρα δυνάστη και όχι μόνο, και μιας μάνας τόσο υποταγμένης που όλα, ακόμα και η μοίρα των κοριτσιών της, υπολείπονται των επιθυμιών του άντρα της. Ο πατέρας θα χαθεί αναπάντεχα, το στίγμα βαρύ πάνω στην οικογένεια, μέχρι που τα κορίτσια φεύγουν ένα ένα και χάνονται σε τρεις διαφορετικές ηπείρους χωρίς ποτέ να γυρίσουν να κοιτάξουν πίσω τους. Ο επικείμενος θάνατος της μάνας όμως, θα τις αναγκάσει να γυρίσουν στο πατρικό τους....ή μήπως στον τόπο του μαρτυρίου τους; 
Απίστευτα σκληρό βιβλίο από μια μετρ του είδους τελικά. Η Χρυσηίδα Δημουλίδου είναι πραγματικά στο στοιχείο της και το αποτέλεσμα φανερό. Θα το χαρακτήριζα βιβλίο για γερά νεύρα, που ομολογώ πως εγώ δεν είχα! Γροθιά στο ήδη ευαίσθητο στομάχι μου, αυτό το βιβλίο, αλλά πέρα από την δική μου ψυχολογία, αριστουργηματικό και θα τολμούσα να πω και...θαρραλέο! Δεν παίζει με τις λέξεις η Δημουλίδου, ούτε κάνει την παραμικρή προσπάθεια να απαλύνει τα γραφόμενά της, να τα κάνει λίγο πιο εύπεπτα. Είναι μια ούτως ή άλλως σκληρή και απάνθρωπη ιστορία που αποδίδεται με σκληρό και απάνθρωπο τρόπο. Μετά τα δάκρυα του Θεού, ίσως το καλύτερό της για μένα, χωρίς να υπολείπεται στην συνείδησή μου Το σπίτι των σκιών.
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. (τιμή: 18,80/16,92 με έκπτωση)

Αστυνομικό και πάλι, αλλά πρόκειται για πραγματική ιστορία έτσι όπως μας την διηγήθηκε και τηλεοπτικά η Αγγελική Νικολούλη! 
Η ιστορία ξεκινάει μ' ένα αποτρόπαιο έγκλημα που διαπράττει η ηρωίδα πριν πολλά χρόνια. Η Αναστασία με τα χίλια πρόσωπα, η γυναίκα αράχνη που ίσως να μην είχε γίνει θύτης, αν δεν την έκαναν θύμα στην αρχή της ζωής της. Ή μήπως το γονίδιο υπήρχε κι έψαχνε ευκαιρία ν' αναδυθεί; 
Χρόνια αργότερα η εξαφάνιση ενός άνδρα που φαίνεται να έχει μπλέξει με μια μυστηριώδη γυναίκα,  κινητοποιεί τις έρευνες.
Δεν νομίζω ότι η Αγγελική Νικολούλη διεκδικεί λογοτεχνικές δάφνες με αυτό το βιβλίο, όπως και με το προηγούμενο που έγραψε. Αφηγείται όμως αριστοτεχνικά την ιστορία της που έχει αγωνία, ανατροπές, οργή και θυμό.  Η πλοκή μπορώ να πω πιο ενδιαφέρουσα και δυνατή από το Ονειρεύτηκα το δολοφόνο σου. Δεδομένου ότι δεν παρακολουθώ την εκπομπή της, απόλαυσα το βιβλίο πολύ περισσότερο, αλλά με όσους μίλησα που και την είδαν και διάβασαν το συγκεκριμένο, δεν είχαν πρόβλημα. Είναι σίγουρα μια καλή επιλογή!
Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ (τιμή: 12,78)

Την ξέρουμε σίγουρα, είτε σαν στιχουργό, είτε σαν τηλεοπτικό πρόσωπο και είναι από τα ελάχιστα παιδιά επωνύμων, που κατάφερε να μην τσακίσει από την ομολογουμένως βαριά παρουσία του πατέρα της Φρέντυ Γερμανού, και να διαγράψει την δική της πορεία χωρίς συγκρίσεις που θα την αδικούσαν και γι αυτό την θαυμάζω. 
Ο Μάνος και η Έλλη... Δύο νέοι άνθρωποι που όμως κουβαλάνε πληγές, το παρελθόν τους επώδυνο, άφησε σημάδια και στους δύο. Όταν οι δρόμοι τους συναντώνται, είναι φανερό ότι η μοίρα τους έταξε μαζί, αλλά οι συνθήκες τους θέλουν χώρια και κυρίως οι άνθρωποι. Όσο μεγάλο και υψηλό το αίσθημα του έρωτα, όσο τεράστια κι αν είναι η δύναμή του, πώς ν' αναμετρηθεί με την ανθρώπινη κακία και μικρότητα; Αόρατοι και ορατοί οι εχθροί, κινούνται ύπουλα με στόχο μια αγάπη που αξίζει να σωθεί, αλλά το αν τελικά θα γίνει αυτό, θα το διαβάσετε στο βιβλίο.
Πέρασα καλά με τους ήρωες της Ναταλίας Γερμανού και θέλω να πιστεύω πως δεν θα σταματήσει σε αυτό το βιβλίο. Η ικανότητά της στην μυθοπλασία είναι ίση με την ικανότητά της να πλάθει στίχους και ίσως να την βοήθησε αυτό το τελευταίο, ν' αποδώσει τόσο γλυκά μια ιστορία αγάπης, γεμάτης όμως από ανατροπές που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση.
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ (τιμή: 15,50/13,95 με έκπτωση)

Κράτησα για το τέλος κάτι εντελώς διαφορετικό που απευθύνεται σε λάτρεις του είδους όπως εγώ. Βλέπετε πάντα μου άρεσε να διαβάζω για τους μεγάλους ηθοποιούς της χώρας μας, αυτούς που σφράγισαν με την παρουσία τους την μεγάλη οθόνη και μαζί την ψυχή μας. 
Υποκλίνομαι μπροστά σ' έναν άνθρωπο που κατάφερε να διασώσει τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο, που μας αρέσει δεν μας αρέσει είναι μέρος της κουλτούρας μας, και που θα είχαν χαθεί αν εκείνος δεν έψαχνε χρόνια σε πατάρια και σκονισμένες αποθήκες για να τα βρει, να τα αναδείξει και στην δεκαετία του '90 να τα κάνει να παίζονται μέχρι και σε νεανικά στέκια. Επιπλέον είναι εκείνος που κατέγραψε τις ζωές των μεγάλων μας που έφυγαν, όλων εκείνων που πλέον χαρακτηρίστηκαν ιερά τέρατα. Βλέπετε στο εξωτερικό κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο, στην Ελλάδα πάλι όχι! Αν υπήρχε ένας Δελαπόρτας στην τηλεόραση θα είχαν μείνει εκπομπές που σβήστηκαν για να  γραφτούν αγώνες ποδοσφαίρου και θα είχαμε αυτούσιο το ιστορικό Αλάτι & Πιπέρι του Φρέντυ Γερμανού και όχι κάτι μισερά αποσπάσματα που πάλι καλά που σώθηκαν!
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι περισσότερο δική του βιογραφία, αλλά αφού το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε δίπλα σε μεγάλους καλλιτέχνες, είναι γεμάτο από την λάμψη τους. Άγνωστα περιστατικά της Αλίκης Βουγιουκλάκη, της Ρένας Βλαχοπούλου, του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, της Ζωζώς Σαπουντζάκη και τόσων άλλων, καταγράφονται στο Ξέρω κάποια αστέρια και αν αγαπάτε τον ελληνικό κινηματογράφο αποκτήστε το! Μετά θα θέλετε να πάρετε και όλες τις βιογραφίες που έχει γράψει. (εγώ τις έχω!).
Σαν λάτρης εκείνης της μαγικής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, τον ευχαριστώ για την πολύτιμη δουλειά του....
Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ (τιμή:17,90/16,11 με έκπτωση)

24 Ιουλίου 2014

Λιωμένο μολύβι....Πασχάλης Πράντζιος (ΩΚΕΑΝΙΔΑ)


Το δεύτερο βιβλίο του πολλά υποσχόμενου Πασχάλη Πράντζιου που διαβάζω μετά το ευρηματικό Περί ανέμων και γάτων που διάβασα πρόπερσι.

Επιστρέφει λοιπόν ο νέος συγγραφέας με μια πολυπρόσωπη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία που ξεκινάει  στον Πειραιά. Μια γριά, η Θεώνη που κυκλοφορεί φορώντας ένα ζευγάρι μωβ βελούδινες παντόφλες και κρατάει μια παμπάλαια τσάντα εκρού το κεντρικό πρόσωπο. Μαζεύει σπασμένα γυαλάκια και λιωμένα μολύβια….

Στο βιβλίο παρακολουθούμε την ζωή της, τον έρωτά της για τον Καπετάνιο, τον γάμο της με κάποιον που ποτέ δεν αγάπησε και από δίπλα οι ζωές του Έλιο, του Σολέο, του Μπάμπη και τόσων άλλων γραφικών τύπων, βουτηγμένων στην παρανομία. Κι ενώ όλοι αυτοί ανήκουν στο περιθώριο, έτσι όπως ο Πασχάλης Πράντζιος τους σκιαγραφεί, γίνονται πολύ συμπαθείς στον αναγνώστη. Τι σχέση η Θεώνη μαζί τους, θα το μάθουμε λίγο πριν το τέλος του βιβλίου.  

Μια κατάρα βαραίνει πάνω σε κάποια από τα πρόσωπα του βιβλίου, η Αμβροσία, η Μόιρα, και η θεά Εκάτη, ενέχονται σ’ ένα παιχνίδι ζωής σκοτεινό και ανατριχιαστικό.

Θα τολμούσα να το χαρακτηρίσω ηθογραφία και δεν νομίζω ότι θα με αδικήσετε όταν το διαβάσετε. Εξαιρετική η χρήση της γλώσσας, οι περιγραφές καθόλου κουραστικές, το αντίθετο, κρατούν και επαυξάνουν το ενδιαφέρον. Το εξαιρετικής ποιότητας χιούμορ του συγγραφέα, προσδίδει μια άλλη χροιά στο κείμενο και το ζωντανεύει  ακόμα περισσότερο. Δεν είναι ένα βιβλίο που πρέπει να το διαβάσετε αν δεν έχετε χρόνο, εξαιτίας των πολλών προσώπων. Αν το ξεκινάτε και το σταματάτε θα σας δυσκολέψει. Εξάλλου είναι τόσο όμορφη η ιστορία, τόσο ενδιαφέρουσα που ούτως ή άλλως θα σας «κρατήσει» αμείωτο το ενδιαφέρον.

Η τιμή του επίσης εξαιρετική στα 11 Ευρώ, αλλά μπορείτε να το βρείτε και στα 9,90,  και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

16 Ιουλίου 2014

Τα ηράνθεμα θ' ανθίσουν ξανά.... Γιώργος Πολυράκης (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)


Αυτό το βιβλίο δεν είναι Πολυράκης! Όχι έτσι όπως τον έχουμε μάθει στα τελευταία έργα του, αλλά τολμώ να πω πολύ πολύ, πολύ καλύτερος και σαφώς συναρπαστικότερος! 

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η ιστορία διαδραματίζεται  στην Ισπανία κατά την διάρκεια της πιο σκοτεινής περιόδου της ιστορίας, στον Μεσαίωνα,. Εκεί που δύο νέα παιδιά, παρά την κοινωνική τους διαφορά, θ’ αγαπηθούν βαθιά και αληθινά. Η όμορφη κόρη του άρχοντα Αλεχάντρο Ραμίρεθ, η Σαρίτα, και ο νεαρός Αλφόνσο Χιμάνεθ, γιος φτωχού αγρότη. Δίπλα στον Αλφόνσο η Μαρισόλ, η αδελφή του, που την πάντρεψαν με το ζόρι με κάποιον που εξαφανίστηκε πριν πολλά χρόνια, αλλά σύμφωνα με τους νόμους της εποχής, συνεχίζει να θεωρείται παντρεμένη.  Η μητέρα του Αλφόνσο και της Μαρισόλ, είναι φανατική καθολική και από εκείνην θα ξεκινήσουν όλα τα δεινά. Όταν σ’ ένα ατύχημα, ο Αλφόνσο τραυματίζεται και πεθαίνει από τέτανο, η μητέρα του θεωρεί υπεύθυνη ως μάγισσα την Σαρίτα και την καταδίδει στην Ιερά εξέταση. Η κοπέλα φυλακίζεται και βασανίζεται αλύπητα ως μάγισσα. Πίσω της ο απαρηγόρητος πατέρας της δεν μπορεί να κατανοήσει τι έστειλε την μονάκριβη κόρη του στο κολαστήριο της Ιεράς εξέτασης και στηρίζεται στην Μαρισόλ που δεν ξέρει ποιον να πρωτοθρηνήσει. Την φίλη της ή τον αδικοχαμένο αδελφό της. Η τρυφερή και νεανική καρδιά της θα χτυπήσει για τον εξάδελφο της Σαρίτας και ιερέα  και οι δυο τους, παρ’ όλο που γνωρίζουν το θανάσιμο αμάρτημα που διαπράττουν, θ’ αφεθούν στον έρωτά τους. Ποια η μοίρα της Σαρίτας; Τι θα συμβεί με την Μαρισόλ και τον Πάμπλο, είναι οι απαντήσεις που θα βρείτε στο βιβλίο του κ. Πολυράκη.

Κατ’ αρχήν, θα τα βάλω με τον τίτλο του βιβλίου που όχι μόνο δεν προϊδεάζει τον αναγνώστη, αλλά ίσως και να τον απωθεί και αυτό αδικεί ένα τόσο αξιόλογο βιβλίο. Είναι και η μόνη μου ένσταση όμως και γι αυτό σας προτρέπω να μην σταθείτε στον τίτλο. Η ιστορία και ο τρόπος που αποδίδεται από τον κ. Πολυράκη είναι συγκλονιστική. Θα τονίσω το μικρό «τρυκ», γιατί στην αρχή νόμιζα ότι με περίμενε μια ερωτική ιστορία μεταξύ του Αλφόνσο και της Σαρίτα, αλλά με τον θάνατο του πρώτου, κατάλαβα ότι η συνέχεια θα ήταν η πλέον ανατρεπτική και δεν διαψεύσθηκα. Η δράση είναι καταιγιστική και οι ανατροπές σε παρασύρουν σε μια απνευστί ανάγνωση.

Επιπλέον θέλω να υπογραμμίσω ότι η παραστατικότητα και η δυναμική των περιγραφών στα μπουντρούμια της Ιεράς Εξέτασης, με συγκλόνισε. Τα απάνθρωπα μαρτύρια της Σαρίτα τα οποία δεν είναι  μύθευμα αλλά πραγματικότητα και απόρροια της μελέτης του συγγραφέα για την εποχή και την Ιερά εξέταση, μου έσφιξαν στην κυριολεξία το στομάχι. Κανένας πλατειασμός στην εξέλιξη, οι εικόνες ολοζώντανες και οι στιγμές που η αγωνία κορυφώνεται πάρα πολλές.

Παράλληλα με σωστό τρόπο και χωρίς να κουράζουν, έρχονται κάποια ιστορικά στοιχεία για να φωτίσουν την πιο σκοτεινή περίοδο της Ιστορίας, όπου η ανθρωπότητα έχει πολλές αιτίες για να σκύβει ντροπιασμένη το κεφάλι. Όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας στην αφιέρωσή του, το έργο αυτό «είναι για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που κατά την διαδρομή των αιώνων, έπεσαν θύματα μισαλλοδοξίας, χωρίς να φταίνε σε τίποτα»…..

Το εξώφυλλο απόλυτα ταιριαστό, αρκούντως σκοτεινό αλλά όμορφο εικαστικά και η τιμή του στα 17,70, αλλά μπορείτε να το βρείτε και με 15,93 ευρώ.
 

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛΥΡΑΚΗΣ γεννήθηκε στα Σφακιά της Κρήτης. Σπούδασε Στρατιωτική Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, του οποίου είναι διδάκτωρ. Πήρε την ειδικότητα του χειρουργού και στη συνέχεια εξειδικεύτηκε στη χειρουργική των αγγείων στο νοσοκομείο Hammersmith του Λονδίνου. Σήμερα εργάζεται ως χειρουργός στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Έχει δημοσιεύσει ογδόντα τρεις επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά, έχει κάνει δεκάδες ανακοινώσεις σε ιατρικά συνέδρια και έχει πάρει μέρος στη διοργάνωση πολλών συνεδρίων. Είναι μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας, της Χειρουργική Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης, της Εταιρείας Ιατρών Λογοτεχνών και της Εταιρείας Συγγραφέων Βορείου Ελλάδος, ενώ έχει διατελέσει μέλος του Διεθνούς Κολεγίου των Χειρουργών. Στα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη δημοσιογραφία στα Χανιά και είχε γράψει δύο θεατρικά έργα που παίχτηκαν σε μαθητικές παραστάσεις. Ακόμη ένα θεατρικό έργο έγραψε όταν ήταν φοιτητής, το οποίο παίχτηκε από φοιτητές κατά τη διάρκεια της φοιτητικής εβδομάδας. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν 15 βιβλία του συγγραφέα.

2 Ιουλίου 2014

Για την Καίτη....


Την γνώρισα μόλις είχε έρθει στις εκδόσεις Ψυχογιός, με την Λευκή Ορχιδέα της... Θα κάναμε μαζί παρουσιάσεις στην Κρήτη... 2010... Μόλις είχε αναρρώσει από ένα πρόβλημα με την καρδιά της... νόμισα οτι θα έβλεπα μια γυναίκα καταπονημένη από την τόσο πρόσφατη περιπέτεια της υγείας της... Λάθεψα! Θεριό η Καίτη.... Και δίπλα της ο δράκος της, ο Γιάννης...
Την επόμενη χρονιά ήταν δεδομένο οτι θα φεύγαμε μαζί... Οι ωραιότερες παρουσιάσεις, η πιο γελαστή περιοδεία. Ο Γιώργος κι εγώ... Η Καίτη και ο Γιάννης... Η τετράδα που ξεπερνούσε με γέλιο τις μύριες όσες αναποδιές..... Εκείνος ο απαίσιος καφές στην Κατερίνη και το ύφος της όταν είπε κοφτά μόλις τον δοκίμασε: "Πάρτε με από αυτό το μαγαζί τώρα!" . Το ξενοδοχείο στην Κομοτηνή που δεν ξέραμε αν ήταν σωστό για την υγεία μας να ξαπλώσουμε σ' εκείνα τα σεντόνια.... Κι εμείς γελούσαμε...
Την αγάπησα πολύ την Καίτη. Είχε μια σπάνια αξιοπρέπεια αυτό το πλάσμα. Μια δωρικότητα στην μορφή, αλλά κυρίως στην ψυχή. Μια ευγένεια που σπανίζει, ένα χιούμορ σαρωτικό, ένα μυαλό θαυμαστό, μια αυστηρότητα ζηλευτή....Δεν κόμπαζε, δεν είχε ανασφάλειες, ήξερε ακριβώς την μεγάλη αξία της. Δεν μασούσε ποτέ τα λόγια της και ήξερε να λέει την αλήθεια της μ' ένα τρόπο που υποκλινόσουν μπροστά της, χωρίς να το συνειδητοποιείς.....

Όταν αρρώστησε, μου το ανακοίνωσε λιτά και κοφτά... Εγώ τσάκισα κι εκείνη ήταν κατηγορηματική: "Θα παλέψω..."
Οι γιατροί την ξέγραφαν κι εκείνη τους ξεγελούσε, όπως ξεγελούσε και τον καρκίνο... Στο τέλος πίστεψα πως το ένα θηρίο θα νικούσε το άλλο... Ήταν τελικά πολύ δυνατό ακόμα και για εκείνη... Την περήφανη, αγαπημένη μου φίλη...
Έχει φύγει από προχθές, αλλά εγώ ακόμα δεν το πιστεύω..... Είμαι μακριά και δεν θα είμαι στην κηδεία της σήμερα... Καλύτερα... Δεν θα πω αντίο γιατί ούτως ή άλλως, δεν θα ήθελα να πω αυτή την λέξη... Για μένα η Καίτη θα είναι πάντα στο σπίτι της... Θα γράφει και θα περιγελά τις μικρότητες... Και μόλις εκείνη μπορέσει, θα πάμε πάλι στο αγαπημένο μας ταβερνάκι , μαζί με τους άντρες μας, για κρασάκι και κουβεντούλα... Θα γελάσουμε πάλι και θα μιλήσουμε για όλα όσα μιλούσαμε πάντα.... Εξάλλου οι άνθρωποι που αγαπάμε δεν φεύγουν ποτέ από μέσα μας, η μνήμη δεν έχει ημερομηνία λήξης....
 
 
 


 

29 Ιουνίου 2014

Χωρίς Δίχτυ ασφαλείας, Πένυ Παπαδάκη (εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Από τον τίτλο, είχα ήδη προϊδεαστεί ότι θα πραγματοποιούσα μια βουτιά στο κενό με αυτό το πόνημα της Πένυς Παπαδάκη, αλλά η αίσθηση δεν θα ήταν καινούρια. Μας έχει συνηθίσει σε βουτιές, αλλά και σε βαθιές τομές στην ανθρώπινη ψυχή.

Λίγα λόγια για το βιβλίο....
Άννα Φιλίππου: Μεγαλοστέλεχος σε μια εταιρεία, σιδηρά κυρία που σπέρνει τον φόβο, που επιβάλλεται με μια της ματιά, που μπορεί, έχει την πολυτέλεια να γίνει όσο άδικη επιθυμεί. Στο διάβα της όλοι υποκλίνονται, η άποψή της είναι νόμος, η στόφα από την οποία φτιάχτηκε, αυτή της νικήτριας. Πώς χάθηκαν όλα αυτά;
Στην Ελλάδα της κρίσης, στο σήμερα που χωρίς σκέψη πετάει στο δρόμο ένα ικανό κομμάτι της μηχανής για να το αντικαταστήσει μ’ ένα φθηνότερο…. Όπως της είπαν, με το μισθό που πλήρωναν για εκείνη θα έπαιρναν τρεις νέους…. Και η πείρα; Αυτή αποκτιέται…
Στο δρόμο λοιπόν και σαν πιστωτική κάρτα που ακυρώθηκε, δεν έχει πια αξία, η λάμψη της χάθηκε και το μόνο που της έμεινε είναι ένας γάμος σαν άδειο κέλυφος κι ένα παιδί που σπουδάζει στο εξωτερικό.
Η Άννα κάθε μέρα, την ίδια ώρα βρίσκεται στο μετρό. Κάθεται στο ίδιο κάθισμα, ακίνητη και παρακολουθεί γύρω της τον κόσμο που τρέχει, που συνωστίζεται, που αγωνιά, σε μια προσπάθεια να πιστέψει ίσως, πως η ζωή υπάρχει και συνεχίζεται.
Από τις κάμερες ασφαλείας ο Βασίλης μπαίνει στο πλάνο μας. Προϊστάμενος στα συστήματα ασφαλείας του μετρό,  δεν αργεί να προσέξει την όμορφη γυναίκα με την εμμονική της παρουσία στο χώρο που παρατηρεί. Η μορφή της τον γοητεύει, κάνει υποθέσεις για την παρουσία της, για τους λόγους που κάθε μέρα, την ίδια ώρα, βρίσκεται σαν ένα όμορφο άγαλμα καθισμένη στην ίδια πάντα θέση. 
Ένα τυχαίο περιστατικό, θα τους γνωρίσει. Η Άννα πέφτει θύμα  τσαντάκια και  είναι ο Βασίλης που θα πάρει τα στοιχεία της σε περίπτωση που κάποια από τα υπάρχοντά της βρεθούν. Μόνο η τσάντα θα βρεθεί λίγο αργότερα και η Άννα έτσι όπως την κοιτάει να χάσκει άδεια μπροστά της, συνειδητοποιεί πόσες ομοιότητες έχει με την ζωή της. Άδεια κι αυτή…
Ο Χρήστος, ο άντρας που μαζί του μοιράστηκε πάνω από δύο δεκαετίες, θα της δηλώσει πως δεν σκοπεύει να παλέψει δίπλα της. Όσο εκείνη ήταν ο κουβαλητής στη σχέση τους μπορούσε ν’ ανέχεται και όλα τα υπόλοιπα. Μπορούσε να δέχεται να είναι ο κύριος της κυρίας, εφόσον η κυρία πλήρωνε για όλα. Τώρα δεν είχε νόημα να μείνει σ’ ένα καράβι που βουλιάζει. Το χτύπημα για την ηρωίδα επώδυνο όπως και ο απολογισμός ζωής. Την βγάζει χρεωμένη ίσως γιατί παρά τις άλλες ικανότητές της, δεν στάθηκε καλή στα μαθηματικά και τώρα το έλλειμμα απειλεί να την συνθλίψει.  
Η Άννα βρίσκει μια δουλειά…. Κατώτερη από τις ικανότητές της, απαράδεκτη για τον χαρακτήρα της, κουραστική για τις εναπομείνασες αντοχές της ψυχής της. Αλλά το μόνο που ξέρει να κάνει καλά στην ζωή της είναι να παλεύει.
Έπειτα είναι και ο Βασίλης…. Τα δικά του αδιέξοδα σωρό και η σκέψη του εγκλωβισμένη στην ανάμνηση της Άννας ακόμα κι όταν η ζωή του ανατρέπεται ως όφειλε.
Και όταν οι δρόμοι τους ενωθούν; Τι θα συμβεί και ποια μυστικά θα έρθουν στην επιφάνεια σαρώνοντας στην κυριολεξία την ζωή τους;
Αυτά θα σας απαντηθούν μέσα στις σελίδες του μυθιστορήματος της Πένυς Παπαδάκη. Και  το τέλος κρύβει μια ανατροπή που εμένα προσωπικά με συγκλόνισε καθώς υπογράμμισε με τον τελειότερο τρόπο της τραγική ειρωνεία που η μοίρα φυλάει για πολλούς….
Ο τίτλος δεν θα μπορούσε να είναι πιο αρμονικά δεμένος με όσα θα διαβάσετε. Οι ήρωες ζουν σχοινοβατώντας και δεν υπάρχει δίχτυ ασφαλείας για να τους προστατέψει από τις λανθασμένες αποφάσεις τους. Το κενό χάσκει κάτω από τα πόδια τους έτοιμο να τους καταπιεί.
Η Άννα ήταν μια ηρωίδα που μου δημιούργησε αντικρουόμενα συναισθήματα. Και την θαύμασα, αλλά δεν με εμπόδισε αυτό να την κατηγορήσω για τις επιλογές της. Κι αν της καταμαρτυρώ κάτι είναι ότι το κριτήριο της για τους ανθρώπους, δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο λάθος. Υποτίμησε την δύναμη του γιου της, υπερτίμησε τον άντρα της, έκλεισε τα μάτια σε όσα φώναζαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στην ζωή της. Θεωρώ ότι η δουλειά που βρήκε, την βοήθησε να βγάλει από τα μάτια της τον παραμορφωτικό καθρέφτη, να γνωρίσει τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Δεν ξέρω επίσης τον λόγο, αλλά κάτι μέσα μου λέει ότι αυτό το βιβλίο της Πένυς έχει πολλά από την ίδια και την ζωή της. Σαφώς και δεν μπορώ να την φανταστώ σαν την Άννα προ της απολύσεως, αλλά απ’ όσο την ξέρω, η Πένυ είναι αγωνίστρια στην προσωπική της ζωή κι αν η ίδια δεν το βλέπει, μπορώ να της πω εγώ: Κερδίζει…. Άσχετα με προσωπικές απώλειες, το τέλος μετράει….
Επιπλέον, έχει την ίδια αξιοπρέπεια με την Άννα και είναι στιγμές που και οι δυο τους, μου φέρνουν στο μυαλό, άγνωστο γιατί, μια δωρική κολώνα…. 
Αν τέλος έπρεπε να χαρακτηρίσω αυτές τις δύο, βλέπετε κάτι δεν με αφήνει να διαχωρίσω την συγγραφέα από την ηρωίδα της, θα έλεγα με δυο λέξεις, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό: Ήρεμη δύναμη…
Το βιβλίο αυτό, δεν θα έλεγα ότι είναι ένα ταξίδι ψυχής, αλλά μια αναζήτηση του ίδιου του εαυτού μας. Την κάνουμε μαζί με τους ήρωες, ταυτόχρονα σχεδόν.
Παράλληλα μου θυμίζει πίνακα και η Πένυ με τον χρωστήρα της ζωγράφισε για μας ολοζώντανη την πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα του σήμερα. Κι όμως, δεν ξέρω πώς, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι ζοφερό. Ίσως γιατί η συγγραφέας δεν στήνει μόνο τα εμπόδια της καθημερινότητας, αλλά φροντίζει να αφήνει να φανεί και το φως στο σκοτεινό τούνελ. Χωρίς να έχει την διάθεση μια στείρας διδαχής, δίνει λύσεις που στον αναγνώστη αναδύονται. Αν έπρεπε με λίγα λόγια να πω τον νόημα που εγώ αποκόμισα, είναι απλό. Όχι εύκολο, αλλά απλό : Όταν η ζωή σου ανατρέπεται, όταν νομίζεις ότι είναι κλειστές όλες οι πόρτες, χρειάζεται μόνος σου να βάλεις δυναμίτη, ν’ ανοίξεις μια διέξοδο να δημιουργήσεις έναν καινούριο δρόμο για να βαδίσεις, χωρίς να κοιτάξεις πίσω σου. Εκεί που νομίζεις ότι όλα τέλειωσαν, είναι η στιγμή για μια επαναδιαπραγμάτευση στόχων, για μια γενναία αλλαγή πορείας.
Για το τέλος κρατώ μια φράση που θα μου μείνει στο μυαλό....
Στα εύκολα σε ξέρουν όλοι.
Στα δύσκολα τους μαθαίνεις εσύ….

Λίγα λόγια για την συγγραφέα...

Η ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στις γειτονιές του Πειραιά. Για είκοσι πέντε χρόνια ασχολήθηκε με τα λογιστικά και για επτά χρόνια με το μάρκετινγκ. Από το 2011 είναι συνταξιούχος και τον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται εθελοντικά με τα πολιτιστικά του Δήμου της Αγίας Βαρβάρας, δίνοντας την ευκαιρία στους δημότες της περιοχής να έρχονται σε επαφή με τους συγγραφείς και τα έργα τους. Το 2007 έγινε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει δύο παιδιά, τα οποία θεωρεί το μεγαλύτερο έργο της ζωής της. Η συγγραφή βιβλίων είναι η καλύτερη διέξοδος για το ανήσυχο πνεύμα της για το οποίο ελπίζει να παραμείνει για πάντα ανήσυχο. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΖΩΗΣ, ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΤΟ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ και ΧΩΡΙΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

24 Ιουνίου 2014

Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί, Άννα Γαλανού (ΔΙΟΠΤΡΑ)

Το καθυστέρησα πολύ φέτος και λυπάμαι. Αλλά ήρθε η ώρα για τα βιβλία που διάβασα! Και ξεκινώ με αυτό που τελείωσα πριν μερικά λεπτά! 
Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί της Άννας Γαλανού που με κάθε βιβλίο της με ταξιδεύει!

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η Λένια και ο Φίλιππος. Αταίριαστο ζευγάρι. Εκείνη γιατρός με λαμπρή καριέρα στο πλευρό διάσημου καθηγητή. Εκείνος απλά το παιδί του κυλικείου που φτιάχνει και σερβίρει καφέδες. Η καρδιά δεν ρωτάει όμως πού θα δοθεί. Γίνονται ζευγάρι και από την πρώτη στιγμή είναι φανερό ότι είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον.... Μόνο που ο κοινωνικός περίγυρος, γίνεται πολύ σκληρός με ότι είναι διαφορετικό και σπάνιο... Χωρίζουν γιατί δεν μπορούν να είναι μαζί, γιατί εκείνη δειλιάζει να πάει ενάντια στο ρεύμα του κύκλου της, αλλά όταν μένει μόνη καταλαβαίνει το λάθος της....
Επιστροφή της Λένιας στο πατρικό της στην Λέρο για να γίνει η ανατροπή... Ένα τετράδιο από το παρελθόν, θα φανερώσει μυστικά που δεν περίμενε να υπάρχουν στους κόλπους της οικογένειας. Με σκληρό τρόπο μαθαίνει πως δεν είναι όλα όπως φαίνονται.... 
Ο πατέρας της την ταξιδεύει στα τσαντίρια των τσιγγάνων όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε εκείνος, η μητέρα της της μαθαίνει πως το τίμημα για μια ζωή που η αγάπη είναι κυρίαρχος είναι υψηλό, καμιά φορά δυσβάσταχτο...
Τα λάθη της ορθώνονται και η ίδια ξέρει ότι είχε μια ευκαιρία για μια ζωή αληθινή και την έχασε. Η αληθινή, τόσο σπάνια αγάπη ήρθε και την έδιωξε. Πώς να μαζέψει όσα τόσο απερίσκεπτα ξεφορτώθηκε σαν ενοχλητικό φορτίο; Πού να βρει τον Φίλιππο που εξαφανίστηκε; Πώς να συγχωρέσει τον εαυτό της για τον τρόπο που του φέρθηκε; 

Δεν θα πω πολλά για το βιβλίο της Άννας Γαλανού... Είχα την αίσθηση ότι διάβαζα δύο βιβλία ταυτόχρονα, τόσο άρτια όμως, που κανένα δεν ήθελα να τελειώσει!  Οι σελίδες του είχαν την ιδιότητα της φυλής που τόσο παραστατικά ζωντάνευε... Ήταν τσιγγάνικες, ταξιδιάρικες,  ζωντάνεψαν εικόνες, με πλημμύρισαν ήχους, ξεσήκωσαν συναισθήματα. Θύμωσα, λυπήθηκα, ντράπηκα, ενθουσιάστηκα, αγωνιούσα και έψαχνα την λύτρωση. 
Η Λένια και ο Φίλιππος και στο φόντο ο Περσάλφ και η Άννα.... Και κάποιες φορές το φόντο ερχόταν στο προσκήνιο και το προσκήνιο πήγαινε πίσω, περίμενε υπομονετικά την κάθαρση... 
Εξαιρετικό βιβλίο, όμορφα δοσμένο, γλυκιά η απόδοση, δυναμική γραφή, ταξιδιάρικο το αποτέλεσμα.... Ένας ύμνος στην αγάπη και ένα ηχηρό ράπισμα στον ρατσισμό, στον κοινωνικό αποκλεισμό, στην διαφορετικότητα που μας κάνει καχύποπτους, στα κλειστά μυαλά...
Το αρνητικό για μένα το εξώφυλλο που δεν διαθέτει την έμπνευση και την δυναμική του μυθιστορήματος, συνηθισμένο  και γι αυτό αδιάφορο, άξιζε κάτι καλύτερο το συγκεκριμένο βιβλίο. Η τιμή του στα 15 ευρώ, αλλά μπορείτε να το βρείτε και φθηνότερα  στα 13,50. Μην το προσπεράσετε, θα περάσετε όμορφα διαβάζοντάς το! 

Λίγα λόγια για την συγγραφέα....

Η Άννα Γαλανού γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πεζά Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε Οικονομικά και ασχολήθηκε με τη Διαφήμιση και το Σχεδιασμό Εντύπων. Έχει βραβευτεί με το δεύτερο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα για το θεατρικό της έργο Το Τέλος Μιας Κωμωδίας, με το πρώτο βραβείο για το διήγημά της Με Αντίπαλο Τη Ζωή και με το δεύτερο βραβείο για το ποίημα Άδειος Κόσμος. Έχει γράψει πεζογραφήματα και παιδικά παραμύθια. Από τις εκδόσεις Ωκεανίδα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της: Αντιμέτωποι με το χθες, Το παράπονό μου μια κραυγή, Οι τρεις φωτιές. Από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ κυκλοφορεί το τέταρτο βιβλίο της με τίτλο Τότε που τραγουδούσαν οι θεοί. Επικοινωνία με τη συγγραφέα: annagalanou@gmail.com www.facebook.com/anna.galanou.9 www.facebook.com/GalanouAnna twitter.com/annagalanou1 annagalanou.blogspot.gr apopseiskaieikones.blogspot.gr

3 Απριλίου 2014

Τα πέντε κλειδιά!!!!!!!!!!!

Το ξέρετε το παιδικό τραγουδάκι: "Ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή"; Με αφορά άμεσα!
Ο Μάιος για μένα είναι πάντα όχι μόνο ο μήνας που βγαίνει το καινούριο βιβλίο, αλλά και η εποχή που....φορτώνω βαλίτσες για να βρεθώ κοντά σας!
Τα πέντε κλειδιά επί του...πιεστηρίου λοιπόν και σας το παρουσιάζω!

Όταν βέβαια το πάρετε στα χέρια σας, θα διαπιστώσετε ότι είναι ένα βιβλίο που δεν μοιάζει με τα προηγούμενα για πολλούς λόγους. 
Το εξώφυλλο, δεν είναι αυτό που φαίνεται (Θα το καταλάβετε όταν το δείτε)  και το περιεχόμενο.... Αυτό κι αν είναι κάτι άλλο! Το οπισθόφυλλο ίσως σας δώσει μια πρόγευση....

ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΜΕ. 
ΠΕΝΤΕ ΛΟΥΚΕΤΑ, ΠΕΝΤΕ ΚΛΕΙΔΙΑ. 
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΚΙ ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΛΟΥΚΕΤΟ ΤΟΥ. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ. ΑΝ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕ ΘΑ ΤΗ ΔΕΙΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΖΩΝΤΑΝΗ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΗ! ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΟΔΗΓΙΕΣ. 
Από εκείνη την ώρα άρχισε ο εφιάλτης. Η μικρή της κόρη, η Μαργαρίτα της, ήταν στα χέρια απαγωγέων, δεμένη με πέντε αλυσίδες σαν μικρό ζώο. Δεν μπορούσε να ζητήσει βοήθεια από κανέναν, αφού κανείς δεν ήξερε την ύπαρξη του παιδιού. Ούτε καν ο άντρας της, ο παντοδύναμος Ορέστης Δελμούζος. Έπρεπε να υπακούσει με όποιο τίμημα…

Όσο για τις παρουσιάσεις....πάρα πολλές!
Ιδού ο πρώτος κατάλογος:
9 Μαΐου:  Περιστέρι, Βιβλιοπωλείο ΠΟΘΗΤΟΣ
10 Μαΐου: Νέα Μάκρη, βιβλιοπωλείο ΠΟΛΙΤΟΥ
12 Μαΐου: Ιεράπετρα, βιβλιοπωλείο ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗΣ
13 Μαΐου: Ηράκλειο, βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ
14 Μαΐου: Αγ. Νικόλαος, βιβλιοπωλείο ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ
15 Μαΐου: Χανιά, βιβλιοπωλείο ΗΛΙΑΚΗΣ  στο καφέ ΚΗΠΟΣ στον Δημοτικό κήπο Χανίων
16 Μαΐου: Ρέθυμνο, βιβλιοπωλείο ΚΛΑΨΙΝΑΚΗΣ
17 Μαΐου: Παλαιοχώρα Χανίων, βιβλιοπωλείο ΠΥΡΟΒΟΛΑΚΗ
19 Μαΐου: Λεμεσός, Άγιος Αθανάσιος, ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
20 Μαΐου: Λάρνακα, βιβλιοπωλείο PARGA
21 Μαΐου: Πάφος, βιβλιοπωλείο PARGA
22 Μαΐου: Λευκωσία, βιβλιοπωλείο PARGA
27 Μαΐου: Πάτρα, βιβλιοπωλείο ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
28 Μαΐου|: Αγρίνιο, Βιβλιοπωλείο ΔΑΜΠΛΙΑ
29 Μαΐου: Ναύπακτος, βιβλιοπωλείο ΝΙΚΟΛΑΟΥ
30 Μαΐου: Λαμία, βιβλιοπωλείο ΜΠΕΤΣΗΣ 
3 Ιουνίου: Λάρισα, βιβλιοπωλείο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
4 Ιουνίου: Κατερίνη, βιβλιοπωλείο PUBLIC
6 Ιουνίου: Καλαμαριά, βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
7 Ιουνίου: Ν. Μουδανιά, βιβλιοπωλείο ΨΑΘΑ- ΧΑΤΖΗΠΑΠΠΑ
11 Ιουνίου: Κιλκίς, βιβλιοπωλείο ΣΙΓΓΟΥΡΙΔΟΥ
12 Ιουνίου: Περαία, βιβλιοπωλείο ΤΡΕΥΛΑΣ
13 Ιουνίου: Σέρρες, βιβλιοπωλείο ΜΑΡΝΕΡΗΣ
14 Ιουνίου: Δράμα, βιβλιοπωλείο ΠΑΤΣΗΣ
16 Ιουνίου: Κομοτηνή, βιβλιοπωλείο ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ
17 Ιουνίου: Ξάνθη, βιβλιοπωλείο ΤΖΕΛΕΠΗΣ
18 Ιουνίου: Αλεξανδρούπολη, βιβλιοπωλείο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ
19 Ιουνίου: Ορεστιάδα, βιβλιοπωλείο ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
20 Ιουνίου: Διδυμότειχο, βιβλιοπωλείο ΤΣΑΚΙΡΗ
21 Ιουνίου: Καβάλα, βιβλιοπωλείο ΜΕΡΤΖΙΑΝΙΔΟΥ
24 Ιουνίου: Πρέβεζα, βιβλιοπωλείο ΣΟΛΩΜΟΝΙΔΟΥ
25 Ιουνίου: Ηγουμενίτσα, βιβλιοπωλείο ΜΗΤΣΕΛΟΥ
27 Ιουνίου: Καρδίτσα, βιβλιοπωλείο ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ
30 Ιουνίου: Κέρκυρα, βιβλιοπωλείο ΜΠΟΥΝΙΑ
2 Ιουλίου: Κεφαλλονιά, βιβλιοπωλείο ΣΤΑΜΑΤΕΛΑΤΟΥ

Και έπονται Ρόδος, Κως, Νάξος και αρκετά ακόμα, που δεν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί για να σας τα ανακοινώσω!
Δεν βλέπω την ώρα, να βρεθούμε και πάλι με τους γνωστούς και αγαπημένους φίλους και να γνωρίσω κι ακόμα περισσότερους, καθότι φέτος είναι πολλές περιοχές και βιβλιοπωλεία που δεν έχω πάει ξανά! Σας φιλώ και σας περιμένω!







17 Φεβρουαρίου 2014

Επέτειος!!!!!!!



17 Φεβρουαρίου 1983.....

Χρόνος: Βραδάκι...
Τόπος: Πατησίων και  Αγίου Μελετίου, καφετέρια ZODIAC....


Εκεί άρχισαν όλα.... Σε μια κακοφωτισμένη καφετέρια, εμφανίστηκε ο Γιώργος και....τον αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή! Κάθισε δίπλα μου, μας σύστησε η ξαδέλφη του με την οποία έπινα καφέ και άρχισε να λέει το ένα ανέκδοτο μετά το άλλο... (Ότι ακριβώς μισώ με πάθος!) Μου φάνηκε άξεστος, ήταν απεριποίητος και όταν επιτέλους τελείωσε η συνάντηση σημείωσα στο μυαλό μου, να βρίσω την ξαδέλφη του την επόμενη μέρα που τον κουβάλησε! 
Την επόμενη μέρα όμως, ο Γιώργος ήταν πάλι εκεί (πίναμε μόνιμα καφέ πριν πάμε για μάθημα) κι αυτή την φορά ήταν περιποιημένος, δεν είπε ούτε ένα ανέκδοτο και με την συζήτηση που ανοίξαμε....έχασα τις δύο πρώτες ώρες! 

17 Φεβρουαρίου 1985....

Χρόνος: 18:30....
Τόπος: Ιερός Ναός Αναστάσεως , Χολαργός

Ο....αντιπαθητικός κύριος της καφετέριας, με δόξα και τιμή, γίνεται η.... κολόνα του σπιτιού μου! Παντρευόμαστε δύο χρόνια μετά την πρώτη μας γνωριμία και στήνουμε το σπιτικό μας στο Καπανδρίτι, όταν όλες μου οι φίλες μου έλεγαν ότι σ' ένα μήνα θα είχα χωρίσει(!), ότι δεν θ' άντεχα να μένω σ' ένα χωριό, ότι θα με κούραζε το περιβάλλον ακόμα και ο άνθρωπος που δεν ήταν με πτυχίο όπως εγώ.... (Για την ιστορία, όλες μου οι φίλες είναι χωρισμένες αυτή την στιγμή που μιλάμε!)

17 Φεβρουαρίου 2014....

Χρόνος: Κάθε μέρα, κάθε ώρα....
Τόπος: Καπανδρίτι και παντού!

Τριάντα ένα χρόνια μετά, ο Γιώργος είναι η δύναμη, το κουράγιο μου, η ανάσα μου.... (Για να μην λέτε ότι δεν γίνονται θαύματα!) Τρεις δεκαετίες κοινής ζωής κλείνουν σήμερα κι όποια στιγμή τους και να ανακαλέσω στην μνήμη μου, μόνο χαμόγελο θα μου φέρει η ανάμνησή της. (Ακόμα και τα δύσκολα, τώρα που πέρασαν, με τον τρόπο που τα ξεπεράσαμε, πάλι με κάνουν να χαμογελώ). Επιλέξαμε να το γιορτάσουμε με καλούς και πολυαγαπημένους φίλους και συγγενείς που έγιναν φίλοι, μέχρι πρωίας στο Κέντρο Αθηνών για ν' ακούσω από κοντά την Νατάσα Θεοδωρίδου και την "Κόκκινη γραμμή" (το αγαπημένο μου) το Σάββατο το βράδυ.... Χρόνια είχα να πάω μπουζούκια και ήταν απολαυστικά! Ευχαριστώ τον Γιώργο Μαντά (ξάδελφος) και την γυναίκα του Ματίνα, τον Γιάννη και ειδικά την Ειρήνη που δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εκείνη τόσα χρόνια (μένουμε δίπλα), και τον Γιώργο και την Ματθίλδη (αδέλφια της καρδιάς) που μοιράστηκαν μαζί μας όχι την προχθεσινή βραδιά, αλλά όλα τα δάκρυα, αλλά και τα γέλια, τόσων χρόνων....  
Είναι ευλογία από τον Θεό, να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που κλαίνε και γελάνε μαζί σου.....

Και τέλος ευχαριστώ τον άντρα μου γι αυτά τα 31 χρόνια που δεν κατάλαβα πότε και πώς πέρασαν..... Σαν νιόπαντροι αισθανόμαστε και νομίζω ότι δεν θ' αλλάξει αυτό και στα επόμενα 40,50,60,70 χρόνια...... (Και λίγα είναι!)