Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



13 Δεκεμβρίου 2012

Άγιος Βασίλης έρχεται ή δεν μας καταδέχεται;

Πάντα στην ζωή μου είχα σαν αρχή, όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα, να κάνω την...επανάσταση, να πηγαίνω "πάνω στο κακό" που λένε και να μπλοκάρω με τον τρόπο μου την αρνητική ενέργεια. Δεν ξέρω αν είναι εύκολο πια.... Δεν θα σας πω ψέματα, όπως δεν το έχω κάνει ποτέ μέχρι τώρα. Δύσκολες αυτές οι γιορτές, αλλόκοτες, σαν να μην θέλουν να έρθουν και να διώξουν μακριά έστω και για λίγο  οτι μας πονάει. Το αντίθετο.... Φέρνουν μαζί πόνο, θλίψη, σε κάποιους απόγνωση. Τίποτα  φέτος δεν είναι ίδιο με πέρσι, όσο κι αν αγωνίζομαι. Μόνη μου παλεύω, γύρω μου το σύμπαν σαν να καταρρέει. Πόσο καλά μπορείς να είσαι οταν οι αγαπημένοι σου υποφέρουν;
Στόλισα το σπίτι όπως κάθε χρόνο, τα παιδιά μαζί μας, έδιναν την δική τους μάχη να φτιάξει το κέφι. Την Κυριακή θα φτιάξω και τα γλυκά, να γεμίσει η ατμόσφαιρα από την μυρωδιά τους. Το δέντρο από κάτω έχει όπως πάντα τα δώρα του κι όμως κάτι λείπει. Η γαλήνη απουσιάζει. Η ξενοιασιά χάνεται.
 
Παντού Άγιοι Βασίληδες να χαμογελούν κι εμείς τους προσπερνάμε μου φαίνεται.....
Για ένα μπορώ να χαίρομαι. Που επιτέλους τελείωσε αυτή η χρονιά και θέλω να ελπίζω οτι η επόμενη θα φανεί καλύτερη, θα δίξει ένα καλύτερο πρόσωπο, πιο χαμογελαστό. Όχι για μένα. Θα ήμουν αχάριστη αν εκστόμιζα και το παραμικρό παράπονο.
Είμαστε όλοι καλά, αλλά όχι αυτοί που αγαπάμε. Εκεί είναι το πρόβλημα. Και όσοι με ξέρετε, όσοι έχετε διαβάσει το "Τελευταίο τσιγάρο" ίσως με καταλάβετε αν σας πω οτι ο Μιχάλης μου, ήρθε η ώρα να πληρώσει για το παρελθόν του.... Βλέπετε στα βιβλία μου επιλέγω συνειδητά το καλό τέλος, αλλά στην ζωή σπανίζει το happy end, αυτό είναι το κακό....
Θέλω πριν κλείσω, να σας ζητήσω κάτι. Σαν χάρη πάρτε το. Ποτέ μα ποτέ στην ζωή σας, μην θεωρήσετε τίποτα δεδομένο. Ακόμα και τα πιο απλά, τα καθημερινά. Να θυμάστε οτι είναι αγαθά, κάθε χαμόγελο, κάθε ανάσα, κάθε στιγμή που την ζούμε όπως θέλουμε, που είμαστε ελεύθεροι, που αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας, τους αγαπημένους μας, ακόμα και οι στιγμές που μαλώνουμε μαζί τους. Έχουμε τόσα για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες και μέσα στην παραζάλη της καθημερινότητας το ξεχνάμε και αφηνόμαστε στην γκρίνια και την μιζέρια. Και έρχεται κάτι αναπάντεχο για να συνειδητοποιήσουμε πόσο μικροί και ανόητοι είμαστε που αντί να χαιρόμαστε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, τα χάνουμε και...χανόμαστε στα επουσιώδη.
Έρχονται Άγιες Μέρες. Απολαύστε τις, ζήστε το κάθε τους λεπτό. Αγκαλιάστε και φιλήστε όσους αγαπάτε, ξεχάστε οτι σας πίκρανε και μην ντραπείτε να ζητήσετε συγνώμη σε όσους πικράνατε εσείς, έστω και άθελά σας. Τα ωραίοτερα πράγματα στην ζωή (και είναι η μόνη φορά που συμφωνώ με διαφήμιση) δεν αγοράζονται, δεν έχουν σχέση με τα χρήματα.
 
Καλές γιορτές καλοί μου φίλοι!  Όπου κι αν είστε, ότι κι αν κάνετε, να περάσετε όμορφα με αυτούς που αγαπάτε!