Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



29 Ιουνίου 2010

Παρουσιάσεις, παρουσιάσεις, παρουσιάσεις.....

Κι ενώ ο Ιούλιος είναι σε απόσταση αναπνοής, κοντεύει να.... βγει η δική μου, καθώς οι παρουσιάσεις του Τσιγάρου ήταν η μία πίσω από την άλλη, οι προσκλήσεις από τα βιλβιοπωλεία έπεφταν βροχή και η δική μου επιθυμία να βρεθώ κοντά σας μεγάλη. Πού είχαμε μείνει; Στην Κύπρο! Η εβδομάδα που ακολούθησε με βρήκε στην έκθεση βιβλίου στον Πειραιά, αλλά και στην Ηλιούπολη και στον Βύρωνα και...παντού!
Σειρά είχε η Κρήτη, που με βρήκε εξουθενωμένη και, ως συνήθως, κατάφερε να με κάνει να ξεχάσω και κούραση και ταλαιπωρία έτσι που με υποδέχτηκε, έτσι που μ' έκλεισε στην αγκαλιά της.....
Δευτέρα 21 Ιουνίου: Ρέθυμνο, Βιβλιοπωλείο Κλαψινάκης.....
Η φιλοξενία του, ήταν απίστευτη, όπως πάντα άλλωστε. Μαζί με την Καίτη Οικονόμου, βρεθήκαμε στο Ρέθυμνο και αμέσως μετά σε ραδιοφωνική συνέντευξη με την καλή μου την Έμυ που είχα συναντήσει και πέρσι. Και από κει και η πρώτη φωτογραφία! 
Το απόγευμα ήταν η ώρα της παρουσίασης στο Μουσείο Σύγχρονης τέχνης με τον κόσμο ζεστό και έτοιμο να μιλήσει μαζί μας, να φωτογραφηθεί μαζί μας, να μας πλησιάσει!

Να και η παρουσίαση και το κλίμα που επικρατεί, φαίνεται νομίζω!

Η ώρα των υπογραφών.....
Με τον Νίκο Κλαψινάκη και την Καίτη Οικονόμου....

Η συνέχεια δόθηκε σ' ένα καταπληκτικό εστιτόριο που σας συστήνω ανεπιφύλακτα! Αν βρεθείτε στο Ρέθυμνο, επισκεφθείτε το "Μελίνα" και θα με θυμηθείτε! Γευτήκαμε την Κρήτη σε όλο της το μεγαλείο! Ευχαριστούμε πολύ Νίκο για τις όμορφες εμπειρίες που πήραμε φεύγοντας και που φρόντισες εσύ γι αυτές! Καλή αντάμωση, ελπίζω του χρόνου!

Τρίτη 22 Ιουνίου: Χανιά, Βιβλιοεμπορική Ηλιάκης.
Εδώ τα πράγματα είναι εντελώς....οικογενειακά! Με την Μαρία και τον Στέλιο, τον άντρα της, από πέρσι αποφασίσαμε οτι είμαστε....συγγενείς! Αλλιώς δεν εξηγείται όλη αυτή η αγάπη που νιώσαμε από την πρώτη στιγμή! Η εκδήλωση έγινε σ' ένα κατάμεστο βιβλιοπωλείο και ακολούθησε μια εκπληκτική βραδιά μέχρι πολύ αργά, με αστακομακαρονάδες!

Η ώρα της παρουσίασης..... Μέχρι και η σκάλα φάνηκε χρήσιμη για να χωρέσει ο κόσμος. Κάποιοι που άργησαν παρακολούθησαν απ' έξω....



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Και οι υπογραφές.....
 
Τετάρτη 23 Ιουνίου: Χανιά, Βιβλιοπωλείο Special friends.
Παρέμεινα μια μέρα παραπάνω από την Κάιτη Οικονόμου για να παρουσιάσω, με μεγάλη μου χαρά,  το καινούριο βιβλίο του Γιώργου Πολυράκη Δωροθέα Ντε Ροπ. Στην φωτογραφία μαζί με τον εγγονό του κ. Πολυράκη, Αδάμ.

Την επομένη γύρισα, αλλά όχι για πολύ! Έφυγα για Πρέβεζα μια μέρα μετά!

Παρασκευή 25 Ιουνίου: Πρέβεζα, βιβλιοπωλείο ΚΥΚΛΟΣ

 Η ώρα της παρουσίασης.... Ο Νίκος και η Σούλα διαβάζουν, η Βιβή που μας κάλεσε, με προλογίζει.
Και οι υπογραφές.....
Σάββατο 26 Ιουνίου: Λευκάδα, δημόσια βιβλιοθήκη Σπανοχωρίου Σφακιωτών.

Ένα πανέμορφο νησί με πολύ ζεστούς και φιλόξενους κατοίκους, αλλά ο Δήμαρχος Γιώργος Κούρτης, τους ξεπέρασε όλους! Όπως και η Άννα, η βιβλιοθηκονόμος που είχα γνωρίσει σε άλλη μου επίσκεψη στην Λευκάδα.
Η βραδιά ήταν να γίνει στην αυλή της Βιβλιοθήκης, αλλά το κρύο ήταν τόσο διαπεραστικό που στριμωχθήκαμε στην αίθουσα ανάγνωσης. Καλύτερα... πιο οικεία, πιο ζεστά...
Η βραδιά κύλησε όμορφα, τα δώρα ήταν συγκινητικά. Ένα καλάθι με καλούδια της Λευκάδας και κάμποσα κομμάτια μελόπιτα... (Πολύ νόστιμο γλυκό!) Ένα καλαίσθητο βραβείο(μπήκε ήδη στην βιβλιοθήκη μου), βιβλία και πάνω απ' όλα η αγάπη και η ζεστασιά όλων....

Αύριο φεύγω για το τελευταίο ταξίδι του καλοκαιριού... Ακαλανθίς... Ριζώματα Ημαθίας, σ' έναν παραμυθένιο ξενώνα που έφτιαξε η Κατερίνα Βασιλειάδου, η Καρδερίνα, όπως την λέω εγώ.... Και μετά θέλω και πρέπει να ξεκουραστώ.... Θα τα λέμε πιο τακτικά από δω.... Τόσα βιβλία θέλω να σας παρουσιάσω....

16 Ιουνίου 2010

Η άλλη Κύπρος.....

Αυτή την ανάρτηση την χρωστάω εδώ και καιρό, πρώτα στον εαυτό μου. Δεν ξέρω γιατί δεν μπορούσα τόσο καιρό να την κάνω. Πάνε τρία χρόνια που την είχα υποσχεθεί, από το προηγούμενο ιστολόγιο ακόμα...  Ίσως γιατί με πονούσε πάρα πολύ...
Ήταν στο πρώτο μου ταξίδι στην Κύπρο, όταν στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που είχα, επισκεφθήκαμε με τον άντρα μου, ένα διαφορετικό μουσείο.... Στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας, υπάρχουν τα φυλακισμένα μνήματα... Τόπος κολαστηρίου για τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, για τους Κύπριους που έδιναν τον αγώνα για να διώξουν τους Άγγλους από τον τόπο τους. Μια κατοχή που τελείωσε το 1960 χωρίς να ξέρουν οτι τους περίμενε μια άλλη εξίσου αποτρόπαιη και άδικη λίγα χρόνια αργότερα....
Πήγαμε πρωί και όμως ο ήλιος έκαιγε. Η σιωπή ήταν απόκοσμη και η ατμόσφαιρα φορτισμένη. Ο ξεναγός μας τυπικός και αναλυτικός.  Ζωντάνευαν τα λόγια του και οι εικόνες την νεότερη ιστορία. Τις μαύρες σελίδες της....

(άποψη από το μπλοκ 7) 



Δέκα τρία νέα παιδιά οδηγήθηκαν στην αγχόνη. Τελευταίος ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, μόλις 19 χρονών. Η εκτέλεσή του ξεσήκωσε τρομερές διεθνείς αντιδράσεις που συνέβαλαν στην διακοπή των απαγχονισμών.
 Ο αγώνας της ΕΟΚΑ τρομακτικός. Το σθένος τους, ακόμα πιο τρομακτικό. Τους φωτογράφιζαν μετά την σύλληψη, ήξεραν ότι τους περίμεναν μαρτύρια, ακόμα και η αγχόνη και φωτογραφίζονταν με πλατύ χαμόγελο, εξευτελίζοντας τον φόβο και τους Άγγλους που δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις φωτογραφίες για να εκφοβίσουν τον πληθυσμό… άντε να τα βάλεις μ’ αυτό τον λαό!


(Οι πόρτες με το δικτυωτό. Δεν φαίνεται η μικρή τρύπα για το τσιγάρο)



Οι μελλοθάνατοι έμεναν σε κελιά που εκτός από τα κάγκελα καλύπτονταν από μεταλλικό δικτυωτό, η ήδη αποπνικτική ατμόσφαιρα του κελιού γινόταν χειρότερη, οι μάνες δεν μπορούσαν ν’ αγγίξουν καν τα παιδιά τους για το αντίο. Μια μικρή τρύπα επέτρεπε ένα τσιγάρο να περάσει και τα ακροδάχτυλα να ενωθούν. Έλεγχαν ακόμα και τα περιττώματα των μελλοθανάτων για να αποφύγουν την λήψη κάποιου ηρεμιστικού που θα έκανε τις τελευταίες ώρες πιο ήρεμες.

(Από τα τρία σχοινιά σώζεται μόνο το ένα...)



Η αίθουσα των εκτελέσεων σώζεται όπως ακριβώς ήταν τότε και η σιωπή πια δεν υπάρχει. Νομίζεις ότι ακούς ανατριχιαστικούς ήχους, από τις χειροπέδες, από τον μοχλό, από την καταπακτή. Γεμάτος ο χώρος από τελευταίες ανάσες… Οι τοίχοι από τις φωτογραφίες όσων εκτελέστηκαν…




(Τα "εργαλεία" του δήμιου, αναρτημένα στην αίθουσα εκτελέσεων. Πρόκειται για το λουρί που έδεναν τα πόδια του μελλοθάνατου, τις χειροπέδες και την κουκούλα που του φορούσαν "για να μην βλέπει και υποφέρει" ..Πάνω απ' όλα ο ανθρωπισμός....)







Η ταφή κρυφά, χωρίς ιερέα, χωρίς συγγενείς, τα κορμιά το ένα πάνω στο άλλο. Πρώτα τους έριχναν στον ασβέστη και μετά έριχναν στο χώμα οξύ. Να διαλυθούν να μην βρεθούν ποτέ. Και πάνω από τον χώρο της ταφής συρματοπλέγματα, μην δραπετεύσουν οι νεκροί......
Πολλά χρόνια μετά, ο πρώτος μετά την ανεξαρτησία διευθυντής των φυλακών, ο Ονησίφορος Αντωνίου, βρήκε το σχεδιάγραμμα που προσδιόριζε τον ακριβή χώρο ταφής και τα ονόματα. Και μπόρεσαν οι μάνες να θάψουν και να κλάψουν τα παιδιά τους….


Και στον τοίχο δύο λόγια: «Του ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται….»


Άφησα για το τέλος μια φωτογραφία που με συγκλόνησε, που μ' έκανε να νιώσω το έδαφος κάτω από τα πόδια μου να χάνεται.... Χρόνια μετά, ήρθε η απελευθέρωση. Και άνοιξαν οι πόρτες... Για να κλάψουν επιτέλους οι μάνες τα παιδιά τους....

Αυτή είναι μια άλλη Κύπρος....του πόνου, του θρήνου.... της απόγνωσης αλλά και του απερίγραπτου θάρρους. Μια Κύπρος που ζει μέχρι σήμερα τραυματισμένη, κομματιασμένη, μισή....  Που στο βουνό, πάνω από την Λευκωσία υπάρχει η τούρκικη σημαία και που το βράδυ λάμπει ολόφωτη με ρεύμα που πληρώνει η ...ελεύθερη Κύπρος....
Που στους δρόμους της Λευκωσίας βλέπεις συρματοπλέγματα να την κόβουν στην μέση. Που κάθε Σαββατοκύριακο σχεδόν, γίνεται μια ακόμα ταφή για  ταυτοποιημένα οστά από την εισβολή και ο θρήνος είναι σαν ο άνθρωπός τους έφυγε χθες....
Και στο μυαλό μου έρχονται τα τελευταία λόγια του Αντρέα Δημητρίου που "εγκαινίασε" την αγχόνη στις 10 Μαίου του 1956 μαζί με τον Μιχάλη Καραολή σε ηλικία 22 χρονών:

"Λυπούμαι που δεν θα δω την Κύπρο μας ελεύθερη. Όμως δεν με φοβίζει ο θάνατος, γιατί η ζωή είναι περιττή μέσα στην σκλαβιά. Ζήτω η λευτεριά! Γειά σας!"


14 Ιουνίου 2010

Τα νέα από την Κύπρο!

Καλώς σας βρήκα! Επιστροφή από Κύπρο και πάλι γύρισα με μια βαλίτσα γεμάτη γλυκιές αναμνήσεις, χαρούμενες αγκαλιές και καλωσορίσμτα, χαμόγελα και φιλιά, συγκίνηση και τόσα άλλα που ξεχείλισαν από τις αποσκευές της ψυχής. Και πώς να σας περιγράψω όλα όσα έζησα; Πώς να χωρέσουν σε μια ανάρτηση; Μπερδεύονται οι φωνές, ανακατεύονται οι εικόνες, οι αναμνήσεις έχουν μια γλύκα τόση.....
Σαν οδοιπορικό θα το ξεκινήσω και θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω όσα έζησα κι ας είναι φτωχά τα λόγια μπροστά στην αγάπη του Κυπριακού κοινού που σάρωσε όλη την κούραση των ημερών....
Ημέρα πρώτη: Βιβλιοπωλείο Parga-Πάφος.
Ο πρώτος που είδα, πριν ακόμα και από την Δημήτρη και την Γιάννα, τους γλυκούς μου οικοδεσπότες, ήταν ο Μάκης ο Αντωνόπουλος που θα με παρουσίαζε και είχαμε ξανασυναντηθεί πριν τρία χρόνια. Και μόνο οτι είναι ο άνθρωπος που έκανε την διασκευή της Λωξάνδρας πριν από τόσα χρόνια για την τηλεόραση, και μόνο για τον σεβασμό που έδειξε στο αγαπημένο μου βιβλίο, τον λατρεύω! 
Ο κόσμος έφτανε και γέμιζε τον χώρο. Στο τέλος εκτός από την αίθουσα, κατακλύστηκε ακόμα και η σκάλα. Το κλιματιστικό δεν τα κατάφερε ν' ανταποκριθεί, ήταν και η ατμόσφαιρα καυτή από την ζεστασιά των ανθρώπων.... Θα δείτε και από τις φωτογραφίες... Στο τέλος είμαι με τα μαλλιά μαζεμένα πριν λιποθυμήσω....


Όρθιος ο Δημήτρης από το βιβλιοπωλείο Parga και δίπλα μου ο Μάκης Αντωνόπουλος


Εδώ μόλις έχω αρχίσει, όρθια για να τους βλέπω όλους....

Εδώ το μαλλί πιάστηκε, μαζί με την ανάσα καθώς ο κόσμος ήθελε να του υπογράψω και παράλληλα να φωτογραφηθεί μαζί μου.....  Το κλιματιστικό αγωνιζόταν πολύ σκληρά....








Ημέρα δεύτερη: Βιβλιοπωλείο Parga - Λάρνακα
Ο Δημήτρης και η Γιάννα βλέποντας την κατάσταση της προηγούμενης μέρας, εκτός από το κλιματιστικό μου είχαν και πολλούς ανεμιστήρες.... Ο κόσμος ήταν ακόμα και όρθιος, η συζήτηση ζωντανή και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, στο πάνελ, εκτός από τον Δημήτρη που μας προλόγισε και η Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου, συγγραφέας. Σας θυμίζω οτι είχα ξετρελλαθεί με το βιβλίο της "Το άλλο μου μισό" και τώρα διαβάζω το επόμενο "Κρατήσου απ' τα όνειρά σου". (προσεχώς και σχετική ανάρτηση!)
Το πάνελ...
Γιόλα Δαμιανού Παπαδοπούλου, Δημήτρης Μπαλαούρας και εγώ....
(Δεν είναι πολύ καλή η φωτογραφία, αλλά μόνο αυτή διαθέτω)

                            

Γιάννα και Δημήτρης οι οικοδεσπότες μου από το βιβλιοπωλείο PARGA.









Έχουν αρχίσει οι υπογραφές....













Ο κόσμος πολύς.... Όλοι με δυο καλά λόγια στο στόμα κι ένα χαμόγελο... απίστευτοι άνθρωποι οι Κύπριοι.... Η φιλοξενία συστατικό του αίματος....









Ημέρα τρίτη: Βιβλιοπωλείο Rivergate - Λευκωσία
Εδώ μιλάμε για το σπίτι μου μάλλον.... Η Αίγλη και ο Δημήτρης, οι οικοδεσπότες, έχουν το ταλέντο να σε κάνουν να αισθάνεσαι τουλάχιστον συγγενείς... ήταν εκεί από το πρωί που έφτασα στην Λευκωσία, όπως ήταν και μόλις πάτησα το πόδι μου στην Κύπρο...
Πριν την εκπληκτική παρουσίαση, είχα μια όμορφη συζήτηση στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ με την Έλενα Χαραλάμπους και η μια ώρα ήταν λίγη, ποτέ δεν μας φτάνει για να πούμε όσα θέλουμε, το έχουμε παρατηρήσει από πέρσι.... Η Έλενα μάλλον κάτι θα κάνει ώστε του χρόνου να έχουμε πιο πολύ χρόνο, αλλιώς όλες οι συζητήσεις μας μένουν μισές.... Απίστευτο πράγμα η χημεία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους!


Την ώρα της παρουσίασης. Λίγο σκοτεινή μας βγήκε.....













Ο κόσμος παρακολουθεί....










Και οι υπογραφές που κράτησαν ώρα....
Ανάμεσά τους η Έλενα με το όμορφο δώρο της και τα ακόμα πιο νόστιμα μεζεδάκια της! (Έλενα, τα φάγαμε την ίδια στιγμή!)
Ακομα η Γιάννα, η καλή μου φίλη από την blogoσφαιρα, η Άρια που γνωριστήκαμε από το διαδίκτυο, η ντροπαλή Στέφανη που φέτος τα κατάφερε να μου μιλήσει, ενώ πέρσι ντράπηκε και όλος ο κόσμος που δεν ήξερ τι να κάνει για να μου δείξει την αγάπη του, αλλά ήταν τόσο έκδηλη που μόνο συγκίνηση ένιωθα... απίστευτη βραδιά.....



Ημέρα τέταρτη: Βιβλιοπωλείο Κυριάκου - Λεμεσός
Αυτή την τελευταία μέρα κανείς μας δεν την περίμενε και εδώ πραγματικά ότι και να πω ήταν λίγο.... Έπρεπε να είμαι στο βιβλιοπωλείο από τις 6 ενώ η παρουσίαση θ' 'αρχιζε 7:30.... Μας φάνηκε περίεργο, αυτή είναι η αλήθεια. Δεν υπολογίσαμε καλά και τον χρόνο, άργησα ένα τέταρτο.... αυτο που ακολούθησε ήταν πέρα και έξω από κάθε φαντασία. Ένα τεράστιο βιβλιοπωλείο και πανέμορφο ήταν αυτό του Γιώργου Κυριάκου.... Και κατάμεστο... Ουρές ατελείωτες... Ούτε η φωτογραφίες μπόρεσαν να "αιχμαλωτίσουν" το πλήθος που ερχόταν και όλο ερχόταν....Οι εκτιμήσεις λένε οτι ξεπεράσαμε τα 300 άτομα(!).
Εγώ το μόνο που ξέρω είναι οτι υπέγραφα επί μιάμιση ώρα ΣΥΝΕΧΩΣ, και ανάμεσα στα βιβλία , να και η συγκίνηση όταν δύο από τις αναγνώστριες μου έφεραν να υπογράψω το πρώτο πρώτο μου βιβλίο μ' εκείνο το αγαπημένο εξώφυλλο....
Ακολούθησε η παρουσίαση σε μια κατάμεστη αίθουσα με τα κανάλια παρόντα να καταγράφουν και τον κόσμο πρόθυμο για κουβεντούλα... Εννοείται οτι μετά υπήρχε και συνέχεια στις υπογραφές.... Ο Γιώργος και η τόσο γλυκιά κόρη του η Μαγδαλένα, μ' ένα χαμόγελο γλυκό σαν ζάχαρη, πάντα δίπλα μου κατανοώντας οτι η κούραση είχε ξεπεράσει κάθε όριο, αλλά και η χαρά περίσσευε.....




Μια πολύ μικρή ιδέα από το τι γινόταν. Είπαμε ακόμα και οι φωτογραφίες δύσκολα απαθανατίζουν την πραγματικότητα....









Να και η στιγμή που σας έλεγα....






Η ώρα της παρουσίασης..... μόνο μια μικρή άποψη φυσικά, αφού πίσω από τον φωτογράφο, υπήρχε και άλλος κόσμος και πολλοί όρθιοι, παρ' όλο που ο πάνω όροφος του βιβλιοπωλείου ήταν τεράστιος.....
Ότι κι αν πω για κείνη την βραδιά είναι λίγο, όσα ευχαριστώ κι αν πω πάλι λίγα θα είναι, πάλι αχάριστη θα φανώ....




Και τώρα που τις ξαναβλέπω όλες μαζί τις φωτογραφίες (ακόμα περισσότερες θα βρείτε στο f/b), συνειδητοποιώ για μια ακόμα φορά, πως τις καλύτερες τις τράβηξαν τα μάτια και τις πήρε μαζί της η ψυχή....
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα βιβλιοπωλεία που με κάλεσαν και με φιλοξένησαν, ένα ακόμα μεγαλύτερο στην Κύπρο που τόσο πολύ με αγκάλιασε.... Δεν λέω "αντίο", όπως πάντα.... Μόνο ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ.... Να μας έχει  Ο Θεός καλά και να ξανασμίξουμε του χρόνου....

6 Ιουνίου 2010

Το Τελευταίο τσιγάρο στην Κύπρο!

Μετά από έναν χρόνο, θα έχω την χαρά να ξαναβρεθώ στην Κύπρο. Πάφος , Λάρνακα, Λευκωσία Λεμεσός. Φίλοι παλιοί και νέοι θα συναντηθούμε, θα μιλήσουμε, θ' αγκαλιαστούμε και πάλι θα φύγω με την μελαγχολία κάποιου που αφήνει πίσω του αγαπημένα πρόσωπα....
Αύριο πρωί πρωί πετάω προς το νησί του ονείρου.... Για λίγες μέρες θα με χάσετε από το διαδίκτυο,δεν θέλω να ξέρω τι θ' αντικρύσω όταν ανοίξω πάλι τον υπολογιστή, αλλά χαλάλι σας!

Και το πρόγραμμα:

Δευτέρα 7 Ιουνίου: Πάφος, Βιβλιοπωλείο  PARGA στις 19:30

Τρίτη 8 Ιουνίου: Λάρνακα, Βιβλιοπωλείο PARGA στις 19:30

Τετάρτη 9 Ιουνίου Λευκωσία, Βιβλιοπωλείο RIVERGATE στις 19:30

Πέμπτη 10 Ιουνίου Λεμεσός, Βιβλιοπωλείο ΚΥΡΙΑΚΟΥ στις 19:30

Καλή αντάμωση αγαπημένοι φίλοι της Κύπρου!