Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



12 Απριλίου 2010

Παιχνίδια ζωής.... της Πένυς Παπαδάκη (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Ένα ακόμα βιβλίο για να το βάλετε στα υπόψιν...
Πριν από δύο χρόνια, ψάχνοντας κάτι για να διαβάσω στο βιβλιοπωλείο που συνήθως ψωνίζω, η βιβλιοπώλισσα που πρότεινε δύο βιβλία μιας συγγραφέως που δεν ήξερα. Το ένα είχε τίτλο «Αντίο φιλενάδα» και το άλλο «Το ζεϊμπέκικο της Κατίνας». Τα αγόρασα και τα δύο, κάτι στο οπισθόφυλλο με τράβηξε. Συναντήθηκα με μια γραφή γλυκιά και πικρή ταυτόχρονα, ταξίδεψα με συναισθήματα έντονα, βαθιά ανθρώπινα…. Στο παλιό μου blog είχα κάνει ανάρτηση και για τα δύο και είχα μιλήσει με τα καλύτερα λόγια. Όσοι μ' εμπιστεύθηκαν συμφώνησαν μαζί μου.... Η Πένυ φέτος πέρασε το κατώφλι των εκδόσεων Ψυχογιός και....

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η κεντρική ηρωίδα, η Νίκη, είναι μια γυναίκα σαν τις χιλιάδες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Η αγαπημένη της αδελφή, η Ελπίδα φεύγει νωρίς από την ζωή και όταν την χάνει, περνάει όλα τα στάδια της θλίψης, ακόμα και του θυμού πριν έρθει η αμφισβήτηση, ο αναπροσδιορισμός και του ίδιου της του εαυτού…… Θα βρεθεί πραγματικά σ’ έναν κυκεώνα, στην προσπάθειά της να βοηθήσει την ανθρώπινη δυστυχία γύρω της. Ξεκινάει από οικονομικούς μετανάστες για να έρθει σ’ επαφή με την έμφυτη αξιοπρέπεια αυτών των ανθρώπων, να γνωρίσει μια άλλη πλευρά της ζωής. Όταν ο δήμος κάνει μια προσπάθεια με εθελοντές για φροντίδα ηλικιωμένων ατόμων, η Νίκη δηλώνει συμμετοχή και αρχίζει να γνωρίζει τον ογδοντάχρονο κύριο Λεωνίδα. Από την φροντίδα του σώματος, περνάει εύκολα στην φροντίδα της ψυχής, δεν είναι πια μια διεκπεραίωση, είναι ένας δεσμός που αναπτύσσεται, που ισχυροποιείται και η ηρωίδα βουτάει ξανά στα βαθιά νερά της ανθρώπινης ζωής. Η Ελπίδα δίπλα της, στην ψυχή και στην καρδιά της, να διδάσκει, να κοροϊδεύει, να υπάρχει… Όταν ο ηλικιωμένος άντρας φεύγει από την ζωή, η Νίκη θα τον κλάψει σαν δικό της άνθρωπο, αλλά η ανάγκη , εκείνο το ταξίδι της ψυχής της,  θα συνεχιστεί σ’ ένα ορφανοτροφείο. Νέες πληγές θ’ ανοίξουν και πριν προλάβει να δράσει, μια καινούρια θα έρθει να προστεθεί. Η φίλη της, για μια ακόμα φορά θα πέσει θύμα κακοποίησης από τον άντρα της και η Νίκη βρίσκεται δίπλα της, νομίζοντας ότι ήρθε το τέλος γι αυτή τη σχέση, ως όφειλε, αλλά η Έφη βαδίζει την πεπατημένη…. Η κακοποίηση των γυναικών πάντα, αιώνες τώρα, γίνεται κεκλεισμένων των θυρών…. Το θύμα γίνεται προστάτης του θύτη και η σιωπή καλύπτει όσα κανονικά θα έπρεπε να κάνουν εκκωφαντικό θόρυβο για να σταματήσουν.
Δίπλα στην Νίκη υπάρχει ο Γιώργος, ο άντρας της, που την αγαπάει με μια αγάπη δυνατή, ήρεμη, κατασταλαγμένη. Την βλέπει ν’ αλλάζει σιγά-σιγά, να γίνεται πιο δυνατή, να γεμίζει αυτοπεποίθηση, να είναι δοτική αλλά και απαιτητική. Αντιφάσεις που σμιλεύουν από την αρχή τον χαρακτήρα της γυναίκας που λατρεύει και είναι αποφασισμένος να την βοηθήσει να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής που επέλεξε, στην προσπάθεια να βρει την δική της αλήθεια.
Η φίλη της Νίκης επανέρχεται στο προσκήνιο, αφού ο άντρας της θα δώσει την χαριστική βολή και την στέλνει στο νοσοκομείο βάναυσα κτυπημένη. Η Νίκη θα οικειοποιηθεί αυτόν τον πόλεμο για να σώσει την φίλη της, να την βοηθήσει όπως δεν μπόρεσε ποτέ να σώσει την ίδια της την αδελφή, όταν πέρασε από τα ίδια μονοπάτια… Ο Γιώργος θ’ αρχίσει για πρώτη φορά ν’ ανησυχεί γι αυτή της την μεταστροφή, γι αυτό το πάθος με το οποίο κάνει δικές της όλες τις μάχες…. Ακόμα και τα δύο της παιδιά αρχίζουν να διαμαρτύρονται για την αλλαγή της, αλλά η Νίκη έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει και μια μεγάλη πρόκληση θα έρθει να την συναντήσει. Η πρόκληση ακούει στο όνομα Ελισάβετ Μιχαηλίδου και η Νίκη δεν μπορεί να προβλέψει ποιο μπερδεμένο κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγει, ούτε μπορεί να ξέρει ότι η άκρη του ίσως φτάνει αν όχι στο σπίτι της, τουλάχιστον στο κατώφλι της…. Η Ελισάβετ Μιχαηλίδου βρίσκεται σ’ ένα γηροκομείο που η Νίκη διοχετεύει εκ νέου την ενεργητικότητά της, μόνο που δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα με την ηλικιωμένη γυναίκα…. Η σχέση της με την Ελισάβετ, για πρώτη φορά θα φέρει τριγμούς και στο σπίτι της Νίκης. Το μέτωπο παιδιών και συζύγου ενωμένο και συμπαγές μπροστά της, αλλά και η δύναμη της νέας Νίκης που αναδύθηκε απίστευτη. Δεν ησυχάζει μέχρι που το κουβάρι στα χέρια της ξεμπερδεύεται, όλα τα κομμάτια του πάζλ μπαίνουν στην θέση τους και εκτός από την ίδια, όλοι έρχονται αντιμέτωποι με την αλήθεια που τους πονάει και μαθαίνουν ότι μόνο όταν φτάσεις στην πηγή του πόνου, μπορείς να τον ξεπεράσεις…..
Αυτό είναι το Παιχνίδια ζωής, μόνο που η Πένυ δεν παίζει. Μπορώ να την δω, να την φανταστώ, σκυμμένη στο χειρόγραφό της, με σμίλη και σφυρί να δημιουργεί ένα γλυπτό για την ψυχή, για τις χίλιες και μία όψεις της…. Να φτιάχνει τους δρόμους για τις δαιδαλώδεις διαδρομές της. Σε κάθε βιβλίο που διαβάζω, έχω κάποιον ήρωα που με αγγίζει ιδιαίτερα, που τον αγαπώ και κάθε του λέξη στο κείμενο, παίρνει άλλη διάσταση. Εδώ δεν ήταν ένας….Την Νίκη, την κατάλαβα, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά δέθηκα πολύ με την Ελισάβετ. Πάντα με συγκινούσαν οι άνθρωποι με τα πάθη που τους οδήγησαν σε λάθη…. Θεωρώ, και σαν συγγραφέας, ότι έχουν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον, ότι η βουτιά στα άδυτά τους, είναι πιο περιπετειώδης. Η περίπτωση της Ελισάβετ, απλώς με επιβεβαίωσε. Ανθρώπινοι βαθιά οι ήρωες αυτού του βιβλίου. Άνθρωποι που περπάτησαν δίπλα μας, που τους βλέπουμε αλλά δεν τους ξέρουμε.
Έπειτα είναι και η γραφή…. Αυτή που κυλάει τόσο γλυκά, τόσο αβίαστα, που λέει λόγια που θα μπορούσες κι εσύ ο ίδιος να έχεις πει, που σου γνωρίζει ήρωες που θα μπορούσες να ήσουν εσύ….
Το βιβλίο της Πένυς Παπαδάκη δεν είναι ούτε απλό, ούτε όμως και απλοϊκό. Δεν είναι σκληρό, ούτε όμως και γλυκερό… Είναι ένα βιβλίο που σαν αναγνώστης χαίρεσαι που το διάβασες….
Λίγα λόγια για την συγγραφέα:
 
Η ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγάλωσε στις γειτονιές του Πειραιά. Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με τα λογιστικά, τα οποία όμως δεν κατάφεραν να τετραγωνίσουν το μυαλό της. Τα τελευταία έξι χρόνια ασχολείται με το μάρκετινγκ.

Είναι παντρεμένη, έχει δυο παιδιά και θεωρεί την οικογένειά της τη μεγαλύτερη δημιουργία της. Πνεύμα ανήσυχο, ψάχνει πάντα τις απαντήσεις στις απορίες της μέσα από τη συγγραφή των βιβλίων της. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
 
 
Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στοhttp://pennypapadaki.blogspot.com

14 σχόλια:

  1. Είναι αρκετά ελπιδοφόρο πως νέοι συγγραφείς-που έχουν πραγματικά να πουν κάτι-εμφανίζονται στο προσκήνιο!
    Καλή επιτυχία από καρδιάς στην νέα της προσπάθεια.

    Ελπίζω να αγαπηθεί από το κοινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρ' όλο που η Πένυ δεν εμφανίστηκε τώρα στα εκδοτικά, είναι μια αξιόλογη συγγραφέας και ένας ακόμα πιο αξιόλογος άνθρωπος. Κι εγώ ελπίζω και εύχομαι το βιβλίο της να έχει την τύχη που του αξίζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΒΙΒΛΙΑ.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θ' ακολουθήσουν και άλλες αναρτήσεις γιατί τα όμορφα βιβλία όσο πάνε και πληθαίνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα, ναναι καλοτάξιδο το βιβλίο κι ευλογημένο
    Σμαραγδή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Το βιβλίο μου είναι αφιερωμένο στη Λένα. Στη Λένα, που μπήκε συμπτωματικά στη ζωή μου και έγινε ένα γλυκό κομμάτι της.Κι αυτό λέει πολλά.
    Γλυκειά μου, σε φαντάζομαι να κλείνεις το πρόσωπό σου στις παλάμες σου, αλλά για άλλη μια φορά θα το πω. Θα το φωνάξω. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Για όλα.
    Κι αν η επιτυχία σου ενοχλεί, εγώ σε καμαρώνω και σε θαυμάζω. Κι αυτυχώς είμαστε πολλοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και με κάνετε και αισθάνομαι άσχημα! Θα τα πούμε στην Θεσσαλονίκη άτακτο κορίτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει ακόμα, διάφοροι λόγοι με κρατούν μακριά σας, όμως την Πένυ τη λάτρεψα μέσα από τα προηγούμενα βιβλία της και όταν τη γνώρισα από κοντά κατάλαβα γιατί γράφει όπως γράφει. Εύχομαι το βιβλίο αυτό να έχει την απήχηση που του πρέπει (γιατί είμαι σίγουρη ότι θα είναι αριστούργημα-το απόσπασμα που διάβασα υπόσχεται πολλά)και να ταξιδέψει το μυαλό και την ψυχή μας. Ανυπομονώ να το διαβάσω.
    Καλή επιτυχία και στις δυό σας στη Θεσσαλονίκη
    Την καλημέρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. καλημέρα!!!!

    αχ Λενάκι... όλο πειρασμούς μου βάζεις..!!

    το παράγγειλα και αυτό το βίβλιο και το πορτρετο της σιωπής...
    θα σου πω την γνώμη μου σε λίγες ημέρες λοιπόν!!!!

    φιλιάαααααααααα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κλημεντίνη μου ελπίζω να είσαι καλά πρώτ απ' όλα και ας είσαι μακριά μας! Το βιβλίο θα σου αρέσει πολύ νομίζω!
    Ζαχαρένια μου, το καλοκαίρι ερχεται κι ο χρόνος μας ως δια μαγείας μεγαλώνει! Καιρός για ταξίδια λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλό βραδάκι Λένα μας και Χριστός Ανέστη! Καλοτάξιδο το βιβλίο της κας Παπαδάκη. Το έχω ήδη αγοράσει και θα το άφηνα για το καλοκαίρι!!! Λες να το ξεκινήσω πιο νωρίς???????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Yianna: Δεδομένου οτι έρχονται πολλά πολλά άλλα βιβλία στη συνέχεια, θα σου πρότεινα να το αρχίσεις από τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θωμάς Γκόγκος16 Απρ 2010, 12:19:00 π.μ.

    καλησπέρα σας!!το διαβασα το βιβλιο 3 μερες μετα την παρουσιαση του!!!αν και ειναι ενα βιβλιο με θεματολογια που δεν επιλεγω να διαβασω, με αγγξε παρα πολυ και σε καποια σημεια του με συγκινησε τοσο πολυ που τα διαβαζα και τα ξαναδιαβαζα!!
    συγχαρητηρια στην κυρια παπαδακη!!παντα επιτυχιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θωμάς Γκόγκος: Χαίρομαι που σας άρεσε το βιβλίο της κ. Παπαδάκη, θ' ακολουθήσουν και άλλες αναρτήσεις βιβλίων σύντομα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή