Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



29 Μαρτίου 2010

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!


Δεν είναι ράφι σούπερ μάρκετ! Είναι το πάσο της κουζίνας μου που θα φιλοξενήσει για λίγες μέρες τα σοκολατένια αυγά που θα φύγουν για βαφτιστήρια και ανίψια και θα έρθουν άλλα (των παιδιών μου) να τα αντικαταστήσουν μέχρι το βράδυ της Ανάστασης που ένα κομμάτι σοκολάτας είναι οτι πρέπει για ν' αλλάξει η γεύση από την μαγειρίτσα!  Το οτι τα παιδιά μου είναι 24 και 19 αντίστοιχα εκ των οποίων το ένα....μνηστευμένο(!) σε τίποτα δεν άλλάζει την απαίτησή τους για ένα σοκολατένιο αυγό με παιχνιδάκι μέσα!!!!! 


Τα κουνέλια μου και τα παπάκια βγήκαν πάλι βόλτα στο τραπέζι του καθιστικού και εγκαταστάθηκαν όπου τους άρεσε, ενώ οι πιατέλες περιμένουν τα αυγά που θα βαφτούν την Μ. Πέμπτη, όσο τα τσουρέκια μου θα φουσκώνουν....

Ήρθε λοιπόν το Πάσχα και πάλι δεν κατάλαβα πώς πέρασε ο καιρός! Την Μ. Πέμπτη θα έρθουν πάλι οι ίδιοι αγαπημένοι φίλοι, αυτοί που χώρια τους δεν καταλαβαίνω ούτε γιορτές, ούτε χαρές και στις λύπες είναι δίπλα μου και γενικά.... ποια φιλία; Για αδέλφια μιλάμε τώρα!
Μόνο που φέτος θα είμαστε πιο πολλοί.... Είναι και η νέα οικογένεια που ενώθηκε με τη δική μας, τα συμπεθέρια, που θα συμπληρώσουν την χαρά μας και το κορίτσι μου το όμορφο, η νύφη μου,  που θα ζυμώσει με τον γιο μου τα τσουρέκια και από κοντά η κόρη μου και η βαφτιστήρα μου και γενικά ένα σπίτι γεμάτο γέλια και χαρές και κούραση απίστευτη, αλλά ποιος την υπολογίζει;

Όπως καταλαβαίνετε μετά το Πάσχα θα τα ξαναπούμε! Από αύριο το πρόγραμμα βαρύ! Να γεμίσω το σπίτι νηστήσιμα, να φτιάξω τους πατροπαράδοτους ντολμάδες, όπως τους έφτιαχνε και η γιαγιά μου και μετά έχω τις επισκέψεις στα άλλα μου βαφτιστήρια και στα ανίψια και την Μ. Παρασκευή στα μνήματα, σ' αυτούς που έφυγαν αλλά δεν τους ξεχάσαμε ποτέ και μετά ο Επιτάφιος και το Μ. Σαββάτο ο πανζουρλισμός της προετοιμασίας.... Και οι άντρες να γκρινιάζουν οτι τους ξελιγώσαμε στην πείνα μ' αυτή την νηστεία, αλλά κανείς δεν τρώει τίποτα αρτήσιμο και μας σπάνε τα νεύρα που δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν μπορούν να φάνε λίγο τυράκι να κατέβει το νερόβραστο....
Και όταν κλείνω τα μάτια χαμογελώ.... Τι άλλο είναι η ευτυχία αναρωτιέμαι.....
Τίποτα... Βήμα παρα πέρα δεν θα ήθελα να πάω.... 

Αγαπημένοι μου, μέσα από την καρδιά μου να περάσετε όμορφα αυτές τις Άγιες Μέρες, να ξεκουραστείτε και να σμίξετε με τους δικούς σας αγαπημένους....
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!!!!

26 Μαρτίου 2010

Το τελευταίο τσιγάρο οριστικά!

Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι με ρωτούν για το καινούριο βιβλίο και πότε θα βγει... Αυτή η αγάπη σας, αυτή η βιασύνη με κάνει να χαμογελώ, με κάνει ν' αδυμονώ κι εγώ μαζί σας για Το Τελευταίο τσιγάρο.... Στις εκδόσεις Ψυχογιός όμως, τιποτα δεν βγαίνει αν δεν είναι έτοιμο και καλά προετοιμασμένο. Τίποτα δεν είναι καλό, αφού πάντα  υπάρχει κάτι ακόμα καλύτερο! Μέσα σ' αυτό το πνεύμα λοιπόν, το εξώφυλλο άλλαξε!
Και σας παρουσιάζω το οριστικό και αμετάκλητο πλέον!

Με πολύ μεράκι και αγάπη δουλεύτηκε και είναι απόλυτα μέσα στο κλίμα του βιβλίου που ελπίζω ν' αγαπήσετε.....
Στις 10 Μαίου στα βιβλιοπωλεία!

22 Μαρτίου 2010

Πασχαλινές αγορές από την ΔΙΑΒΑΣΗ!!!!

Χθες το μεσημέρι, βρέθηκα στο Σύνταγμα...  Στο σταθμό του Μετρό συγκεκριμένα και για έναν πολύ ιδιαίτερο λόγο. Η ΔΙΑΒΑΣΗ είχε στήσει εκεί, το Πασχαλινό της παζάρι. Γονείς και παιδιά, πάντα μαζί, πουλούσαν όσα είχαν οι ίδιοι φτιάξει για να ενισχύσουν το ταμείο τους. Για όσους δεν διάβασαν προηγούμενες αναρτήσεις μου, σας εξηγώ οτι το κράτος δίνει στο ΚΕΘΕΑ κι εκείνο μοιράζει τα χρήματα στις κοινότητές του, αλλά ποτέ δεν φτάνουν όπως καταλαβαίνετε. Κι αυτές οι κοινότητες είναι το όπλο ενάντια σε μια άνιση μάχη. Ο εχθρος  εδώ, έχει στόχο τα νιάτα....
Εκτός από ασπίδα, αυτές οι κοινότητες είναι και ένα ανοιχτό παράθυο στο φως, στην ζωή την ίδια, που αυτά τα παιδιά για κάποιο διάστημα είχαν χάσει. Τώρα, μαζί με τους γονείς τους παλεύουν να φτάσουν στην επιφάνεια, να δουν τον ήλιο, το χαμόγελο, τη χαρά, μακριά από το σκοτάδι των ουσιών. Είπα και θα ξαναπώ, οτι τα παιδιά αυτά και οι οικογένειές τους, δεν είναι από άλλο πλανήτη, είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, μπορεί κάποια στιγμή να είμαστε εμείς οι ίδιοι στη θέση τους....
Είχα και την κόρη μου μαζί.... Τα έχασε με την ομορφιά και την ευγένεια αυτών των παιδιών, με τους γονείς τους και την αξιοπρέπεια με την οποία δίνουν την μάχη μέρα με την ημέρα. Είπαμε: "Τα ναρκωτικά έχουν μόνο αρχή...." Μην το ξεχνάτε.
Αν μιλήσετε μ' αυτές τις μάνες θα διαπιστώσετε ότι πολλές από αυτές, τις βρήκε το πλήγμα, όταν νόμιζαν οτι είχαν ξεπεράσει κάθε δυσκολία.... Τα αγόρια τους είχαν πάει και φαντάροι, είχαν δουλειά, όταν έμπλεξαν και χάθηκαν στο σκοτάδι της πρέζας.....
Ένα μελίσσι χθες στο χώρο του παζαριού. Αυτές οι οικογένειες, έμαθαν πια να παλεύουν χέρι χέρι. Έσφιξαν οι δεσμοί, έγινε η αγκαλιά σκληρή, αλλά η αγάπη περισσεύει... "Σκληρή αγάπη" μου είχαν πει, όταν πήγα να τους συναντήσω την πρώτη φορά.....


Να μερικές από τις αγορές μου. Στεφάνι για την πόρτα μου, τασάκια, ρολόι, τσουρέκια, και άλλα μικροπράγματα... Όλα φτιαγμένα από την ΔΙΑΒΑΣΗ....

Το παζάρι τελείωσε.... Οι ανάγκες όμως μένουν για τα παιδιά της ΔΙΑΒΑΣΗΣ. Χρειάζονται υλικά για την γραφιστική τους, για το εργαστήρι πηλοπλαστικής, για την φωτογραφία, ακόμα και για το φαγητό που μαγειρεύουν τα ίδια εκεί, στο στέκι τους, εκεί που κερδίζουν με καθημερινό αγώνα το δικαίωμα να είναι πάλι σαν τα δικά μας παιδιά.

Από κανέναν δεν περισσεύουν και το ξέρω.... Οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι εμείς οι Έλληνες, πάντα έχουμε πλεόνασμα καρδιάς....

Για όσους λοιπόν επιθυμούν και μπορούν να ενισχύσουν το έργο του Ανοιχτού Προγράμματος ΔΙΑΒΑΣΗ ο αριθμός λογαριασμού δωρεών είναι:
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ 116/296034-62

15 Μαρτίου 2010

Για την αγάπη των άλλων.... της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη (ΨΥΧΟΓΙΟΣ)

Δεν θα το πιστέψετε.... Κι εγώ ακόμα δεν το πιστεύω, αλλά πάει και αυτό το βιβλίο.... Τελείωσε... Μπήκε η λέξη τέλος.... Και έμεινα μόνη μου, χωρίς την Ειρήνη, την Βάγια και την Βένια.... Τις ηρωίδες μου.....  Και για να ξεπεράσω τον πόνο της απώλειας, ρίχθηκα με τα μούτρα στο διάβασμα.... Να ταξιδέψω για να...ξεχάσω.....  Και αφού διαβάζω, μοιράζομαι... Βιβλίο πρώτο λοιπόν:

Την Ιουστίνη την γνώρισα σαν συγγραφέα με το «Ψηλά τακούνια για πάντα» και σαν άνθρωπο στην Θεσσαλονίκη. Είχα την χαρά να είμαι εκεί στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της «Για την αγάπη των άλλων» αλλά δεν είχα τον χρόνο να το διαβάσω και μετά δεν είχα χρόνο να γράψω γι αυτό, αλλά …. Ήρθε η ώρα!

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Τζαννή, η Μάνα του βιβλίου (και το κεφαλαίο δεν είναι τυχαίο) παντρεύεται στα νιάτα της τον Στρατή, άσχετα αν δεν ταιριάζει στην μόρφωση και στην κουλτούρα της. Στήνουν το σπιτικό τους στην φτωχική Νίσυρο και μαζί κάνουν τρία παιδιά. Τον Αθανάση, την Μαργαρίτα και τον Μανόλη. Ο άντρας της θα φύγει για την Αμερική, μετανάστης με την υπόσχεση να γυρίσει για να τους πάρει όλους μαζί του, μόλις ταχτοποιηθεί. Το μόνο που θα δει η οικογένειά του από κει και μετά είναι δολάρια, μέσα σ’ ένα φάκελο με μια φωτογραφία από το άγαλμα της Ελευθερίας, χωρίς δυο λόγια και χωρίς την διεύθυνσή του. Τα χρόνια περνούν και η Τζαννή, η λεπτεπίλεπτη και μορφωμένη Πολίτισσα, θα βρεθεί να μεγαλώνει μόνη τρία παιδιά με το στίγμα της «παρατημένης» στην μικρή τοπική κοινωνία. Μαραζώνει, αλλά στέκεται αλύγιστη από τις φουρτούνες και τις δυσκολίες της ζωής. Ο τόπος άγονος και η φτώχια σε κάθε της βήμα. Η Τζαννή μετατρέπει τα δολάρια του άντρα της σε λίρες για την προίκα της κόρης και τις σπουδές των αγοριών.
Η Μαργαρίτα όταν μεγαλώσει πηγαίνει στην Ρόδο να σπουδάσει δασκάλα, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις της μητέρας της. Εκεί γνωρίζει τον Γεράσιμο που τον ερωτεύεται ενώ εκείνος της υπόσχεται ότι θα την παντρευτεί μόλις τελειώσει τις σπουδές του, αφού ονειρεύεται να γίνει δικηγόρος. Η φίλη της Μαργαρίτας, η Ματούλα ερωτευμένη με τον Αθανάση σπουδάζει κι αυτή μαζί της. Όταν τα κορίτσια τελειώνουν τις σπουδές, γυρίζουν στον τόπο τους να ετοιμάσουν την προίκα τους, ενώ ο Αθανάσης και ο Γεράσιμος βρίσκονται στην Αθήνα για σπουδές. Κρυφά από την μάνα της η Μαργαρίτα εκποιεί τις λίρες και τα χρυσαφικά της καις στέλνει λεφτά στον αδελφό της και στον Γεράσιμο για να σπουδάσουν. Ο πόλεμος που ξεσπάει όμως, κόβει κάθε επικοινωνία. Ούτε τα δολάρια του Στρατή έρχονται ούτε οι δύο γυναίκες μπορούν να βοηθήσουν τα αγόρια που μόνα τους προσπαθούν να επιβιώσουν στην Αθήνα της Κατοχής.
 
Η συνέχεια φυσικά επί …. του βιβλίου! Εξαιρετικά καλογραμμένο το βιβλίο της Ιουστίνης ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή, είναι κατά κάποιο τρόπο μια ηθογραφία της Δωδεκανήσου και βασίζεται στην πραγματική ιστορία της οικογένειας Κατσιματίδη. Λάτρεψα τον χαρακτήρα της Τζαννής, μοιράστηκα τον πόνο της για τον εγκλωβισμό της στα στενά όρια της εποχής και του τόπου, μπόρεσα να νιώσω την πίκρα της εγκατάλειψης και της απόρριψης. Δεν ξέρω γιατί δεν με κάλυψε το τέλος, το βρήκα λίγο βιαστικό, ήθελα να το πάει λίγο πιο κάτω η Ιουστίνη, ήθελα μια δικαίωση για την Τζαννή, αλλά υποθέτω ότι αυτό συνέβη επειδή η ιστορία ήταν πραγματική και τα όρια, στενά για την συγγραφέα. Αυτό το μειονέκτημα έχουν οι βιογραφίες….
Η γραφή της όπως πάντα γλυκιά χωρίς να γίνεται γλυκερή, η απόδοση των διαλόγων ζωντανή και οι αντιδράσεις των ηρώων δικαιολογημένες βάσει του τόπου και του χρόνου. Οι περιγραφές της ζωντανές χωρίς να γίνονται μακροσκελείς και κουραστικές. Σίγουρα ένα βιβλίο που έχει κάτι να μας ψιθυρίσει, καταφέρνει να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και να τον ταξιδέψει στην Νίσυρο, στα ήθη, στα έθιμα και στους ανθρώπους της.
Κρατώ μια φράση από το βιβλίο: «Η ζωή είναι μεγαλύτερη από την αγάπη»…..

Λίγα λόγια για την συγγραφέα:

Η ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ-ΑΡΓΥΡΗ γεννήθηκε στη Λευκάδα. Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών, δημοσιογραφεί από το 1983 στον ελληνικό ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QFW), και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς αλλά και στην Ελληνική Τηλεόραση. Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά. Παράλληλα με τη δημοσιογραφική και συγγραφική της δραστηριότητα, είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Αρχιεπίσκοπος "Σπυρίδων" για την Ελληνική Παιδεία και τον Πολιτισμό, με έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι παντρεμένη κι έχει ένα γιο.

Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://ioustini.blogspot.com/

10 Μαρτίου 2010

Βραδιά Βραβείων!

Μια πρωτόγνωρη εμπειρία η χθεσινή.... Όμορφη βραδιά γεμάτη όμορφους ανθρώπους....
Το Αθηνών Αρένα που φιλοξένησε την απονομή βραβείων του περιοδικού life & style  ήταν κατάμεστο. Στο τραπέζι μας εκτός από την Πόπη Γαλάτουλα την υπεύθυνη Δημοσίων σχέσεων των εκδόσεων Ψυχογιός και ο ίδιος ο κ. Θάνος Ψυχογιός με την γυναίκα του και την κόρη του, μου έκαναν την τιμή να είναι δίπλα μου μια τέτοια στιγμή, γεμάτη άγχος (απίστευτο άγχος) και συγκίνηση! Ευτυχώς η σειρά απονομής δεν με άφησε πολύ ν' αγωνιώ, ήμουν από τις πρώτες γιατί, ειλικρινά σας λέω, μόνο αφού κάθισα στη θέση μου με το άγαλμα του βραβείου αγκαλιά, μπόρεσα να ηρεμίσω και ν' απολαύσω μια πραγματικά υπέροχη βραδιά. Την απονομή έκανε ο κ. Βασίλης Βασιλικός, ο ζωντανός μύθος της λογοτεχνίας μας, με 120 βιβλία στο ενεργητικό του, πολυδιαβασμένος και πολυμεταφρασμένος.
Εδώ, πάνω στην πίστα, με τον κ. Βασιλικό δίπλα μου, λέω λίγα λόγια όπως συνηθίζεται.

Συγκινητικός ο λόγος της Γωγώς Μαστροκώστα που αποκάλυψε την περιπέτεια με την υγεία της, όταν 3 μέρες μετά την γέννηση του παιδιού της ανακάλυψε τον καρκίνο του μαστού που της είχε επιτεθεί...
Συγκινητική η απονομή βραβείου στην κ. Αντιγόνη Βαλάκου, μιας μεγάλης κυρίας του θεάτρου.
Συγκινητική και η απονομή βραβείου σε 4 μητέρες που έχουν ιδρύσει την στέγη Αγ. Ανάργυροι για παιδιά με βαριά νοητική στέρηση. 52 παιδιά φιλοξενούνται στο ίδρυμα που προσπαθεί να παρέχει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης...
Ακόμα βραβεύτηκαν η Χάρις ΑΛεξίου, η Ελένη Ράντου, η Εθνική ομάδα Πόλο γυναικών και πολλές άλλες γυναίκες που διέπρεψαν στον τομέα τους και θα τις δείτε την Κυριακή 21 Μαρτίου από το STAR....

Πολλοί οι επώνυμοι που παρεβρέθηκαν, θα ήθελα πολύ χώρο για να τους απαριθμήσω... Εξάλλου είμαισ ίγουρη οτι το STAR τις επόμενες μέρες θ΄ασχοληθεί ιδιαίτερα....
Το περιοδικό LIFE & STYLE που κυκλοφορεί, έχει εκτός από τις νικήτριες και την εξομολόγηση της Γωγώς Μαστροκώστα για την περιπέτειά της και νομίζω οτι ενδιαφέρει ιδιαίτερα εμάς τις γυναίκες που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραμελούμε τις τακτικές εξετάσεις μας! Η μαστογραφία και το τεστ Παπ είναι τα όπλα μας γιατί η πρόληψη είναι σίγουρα η καλύτερη θεραπεία!

Κλείνοντας αυτή την ανάρτηση, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κοινό που μου χάρισε αυτό το βραβείο.... Γιατί την αγάπη σας μου την δείχνετε κάθε μέρα με κάθε τρόπο....


Με τον εκδότη μου κύριο Θάνο Ψυχογιό και τον άντρα μου. Όπως είπα και στην ομιλία μου, σ' αυτούς τους δύο αφιερώνω αυτό το βραβείο. Χωρίς τον Γιώργο δεν θα ήμουν εγώ, χωρίς τον κ. Ψυχογιό δεν θα ήμουν η Μαντά....

Με την κ. Νίνα Ψυχογιού απαστράπτουσες από χαρά. (Η ανακούφιση στο βλέμμα που τέλειωσε η αγωνία, δεν φαίνεται, αλλά υπάρχει!)

8 Μαρτίου 2010

Το τελευταίο τσιγάρο.... επιτέλους!

Μετά από μέρες βασανιστηρίων με το blog, επέστρεψα σε πιο απλές και λιγότερο προβληματικές καταστάσεις για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο!  (Όχι όμως οτι θα καθήσω ήσυχη στο μέλλον....)
Τα νέα μου τώρα: Το εξώφυλλο του βιβλίου που έρχεται είναι επιτέλους έτοιμο και σας το παρουσιάζω!!!!!!


6 Μαρτίου 2010

Θέατρο από την ΔΙΑΒΑΣΗ!!!!!

Πριν λίγες μέρες και συγκεκριμένα στις 22 Φεβρουαρίου παρακολούθησα μια εντελώς διαφορετική παράσταση, μια παράσταση που όμοιά της δεν είχα ξαναδεί και η διαφορά ήταν στην ομάδα που την ανέβασε....

Όσοι δούλεψαν γι αυτή την παράσταση, ηθοποιοί, συντελεστές, ακόμα και το πρόγραμμα που σας μετέφερα κομμάτια του, ήταν από τις οικογένειες των παιδιών της ΔΙΑΒΑΣΗΣ, αλλά και τα ίδια τα παιδιά φυσικά! Συγκινήθηκα πάρα πολύ που ξαναείδα τα παιδιά, συγκινήθηκα που ήρθα ξανά σ' επαφή με τον σπουδαίο αγώνα που δίνουν μέρα την ημέρα τόσο εκείνα όσο και οι γονείς τους....
Από το πρόγραμμα, σας αντιγράφω και λίγα λόγια για την παράσταση:
"Η μικρή μας πόλη, είναι μια τρυφερή, φιλοσοφημένη παρουσίαση της ανθρώπινης καθημερινότητας. Μέσα από την σχέση δύο παιδιών, της Έμιλυ και του Τζώρτζ, αλλά και των οικογενειών τους, ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας όλη η ζωή. Ένα έργο για την γέννηση, τον έρωτα, τη οικογένεια, τον θάνατο σε μια Αμερικάνικη πολιτεία του 1900, αν και τα πρόσωπα κινούνται πέρα από τον τόπο και τον χρόνο......
Ο Μολιέρος είχε πει οτι το μόνο που χρειαζόταν για το θέατρο ήταν δύο σανίδες κι ένα πάθος. Η υπόθεση αυτού του έργου, χρειάζεται μόνο λίγα τετραγωνικά σανίδι και την ψυχή για να γνωρίζουμε τι σημαίνει για εμάς ζωή"

Στιγμιότυπα από την παραστάση που παρακολουθήσαμε συγκινημένοι μαζί με τον άντρα μου.....



Και όλος ο θίασος επί σκηνής στο φινάλε!
Κλείνοντας, το πιο σημαντικό: Η ομάδα θεάτρου του Κέντρου Οικογενειακή Υποστήριξης ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ, δίνει δύο ακόμα παραστάσεις. Την Δευτέρα 8 Μαρτίου και την Τρίτη 9 Μαρτίου, η παράσταση ανεβαίνει ξανά στο Θέατρο ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ, στις 8 το βράδυ. Αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσετε αυτή την παράσταση για ένα και μόνο λόγο. Για να δείξετε με τον τρόπο σας, οτι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνοι τους στον αγώνα που δίνουν. Και όπως όλοι τους στηρίζουν τα παιδιά τους, στηρίξτε τους και εσείς με την παρουσία σας. Σας θυμίζω οτι: "Τα ναρκωτικά έχουν μόνο αρχή" και συμπληρώνω: "Και είναι υπόθεση όλων μας"....

5 Μαρτίου 2010

Ο Έρωτας στην 101η χιλιάδα!!!!


Η σημερινή ανάρτηση γίνεται για να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χιλιάδες αναγώστες που αγάπησαν τον Έρωτα όσο κι εγώ όταν τον έγραφα.....

Μέσα σε 7 μήνες από την ημέρα κυκλοφορίας του, ο Έρωτας έφτασε στις 101.000, σπάζοντας ακόμα και το ρεκορ πωλήσεων που έκανε στους ατίστοιχους μήνες Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι!

Η Κλαίλια μου, ο Παύλος και ο Νικηφόρος, ταξίδεψαν στην Κέρκυρα τους αναγνώστες και η ιστορία τους πρόσφερε ένα ταξίδι ψυχής .....

Μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου λοιπόν ευχαριστώ.... ευχαριστώ για την αγάπη, ευχαριστώ για την στήριξη, ευχαριστώ που κάθε χρόνο αγαπάτε τη δουλειά μου όλο και πιο πολύ....