Κάθε βιβλίο, ένα καράβι....

Πάμε να ταξιδέψουμε την ψυχή μας....

Γερό σκαρί κάθε βιβλίο, μπορεί να μας φτάσει μακριά....



2 Νοεμβρίου 2009

Αυτό που δεν είμαι εγώ.... της Λίτσας Καραμπίνη (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ)

Όλοι πλέον ξέρετε φαντάζομαι ότι όταν γράφω δεν διαβάζω τίποτα απολύτως! Το συγκεκριμένο βιβλίο το διάβασα το καλοκαίρι όμως και είχα κρατήσει στον υπολογιστή μου αυτή την κριτική για να την αναρτήσω κάποια στιγμή! Δευτέρα σήμερα, σε καινούριο μήνα, έκανα μια εκκαθάριση στον υπολογιστή και.... ιδού η ανακάλυψη! όπως ακριβώς την έγραψα τότε!
"Ένα εξαιρετικό βιβλίο έπεσε στα χέρια μου αυτές τις μέρες και το διάβασα απνευστί! Μια περίεργη αλλά όμορφη ιστορία γραμμένη από μια συγγραφέα που διαβάζω για πρώτη φορά έργο της. Λίτσα Καραμπίνη και «Αυτό που δεν είμαι εγώ».
Σε μια φτωχή οικογένεια με άλλα δύο κορίτσια, έρχονται άλλα δύο δίδυμα να προστεθούν. Η γιαγιά, από την πλευρά του πατέρα, που «φιλοξενεί» την οικογένεια, από την πρώτη στιγμή θα ξεχωρίσει τα δύο μωρά που κατά τα άλλα είναι πανομοιότυπα και θα θελήσει να διώξει από την οικογένεια το πιο κλαψιάρικο. Βρίσκει μάλιστα και την οικογένεια που θα το υιοθετήσει και ήμερα παράδοσης θα οριστεί η βάφτιση των δύο παιδιών. Αλλά θα επικρατήσει πανικός καθώς εκείνη την ημέρα ο παππούς θα πεθάνει μέσα στην εκκλησία και την ώρα της βάφτισης. Ποια είναι η Κατίνα και ποια η Άννα; Στον παραλογισμό της γιαγιάς ο ιερέας δέχεται να γράψει στα πιστοποιητικά, ότι και τα δύο παιδιά πήραν τα ίδια ονόματα. Κατίνα και Άννα…. Κατιάννα λοιπόν για δυο κορίτσια που χωρίζονται. Και από εκεί αρχίζει το μαρτύριο των δύο κοριτσιών που το άλλο τους μισό είναι πάντα προς αναζήτηση… Η πρώτη Κατιάννα, θα ζει με την γιαγιά που τη θεωρεί κακορίζικη και το φωνάζει διαρκώς. Η δεύτερη… αλήθεια πώς ζει η δεύτερη; Παρ’ όλο που η πρώτη Κατιάννα πιστεύει πως ζει μια ζωή που να ταιριάζει στην καλότυχη αδελφή της, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ένα ατύχημα, θα φέρει κοντά τις δύο δίδυμες, για λίγο η Κατιάννα νούμερο ένα θα γίνει η Κατιάννα νούμερο δύο και τότε θα διαπιστώσει πολλά και θα θυμηθεί ακόμα περισσότερα.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο και πολύ καλογραμμένο Την κυρία Καραμπίνη την είδα σχετικά πρόσφατα στην παρουσίαση του βιβλίου «Καθρέφτες στο χώμα» του Νίκου Διακογιάννη, στο πατάρι του Αρμού και απ’ όσο κατάλαβα, πρόκειται για έναν πολύ γλυκό άνθρωπο. Διαβάζοντας το βιβλίο της διαπίστωσα ότι είναι και εξαιρετικά ταλαντούχα. Επιτέλους δε, ο Αρμός κατάργησε το πολυτονικό που δεν είχε νόημα να υπάρχει σε βιβλία σύγχρονων συγγραφέων. Το εξώφυλλο το βρήκα ευρηματικό, αν και λίγο ψυχρό, αλλά τι να το κάνεις το εξώφυλλο, το ξεχνάς όταν διαβάσεις το βιβλίο, που έχει πολλά να πει. Οι ανθρώπινες σχέσεις, η έλλειψη επικοινωνίας, ο πόνος, το δίλημμα της ψυχής, αυτό το σταυροδρόμι που όλοι μας έχουμε βρεθεί προσπαθώντας να βρούμε την σωστή κατεύθυνση στη ζωή μας, όλα, είναι εκεί, σ’ αυτό το βιβλίο που θα σας αρέσει είμαι σίγουρη…. Χαρακτήρες με ψυχές τραυματισμένες που κάνουν λάθη, αλλά τελικά βρίσκουν το σωστό μονοπάτι, παιδικά τραύματα που ματώνουν στην ενήλικη ζωή και ο πόνος γιγαντώνεται, θολώνει την λογική. Ανθρώπινο βιβλίο, να ο χαρακτηρισμός που του ταιριάζει…. "
ΥΓ: Θεωρώ ότι ο Αρμός πρέπει κάτι να κάνει με το σύστημα προώθησης καλών συγγραφέων και αξιόλογων βιβλίων, γιατί αδικεί εαυτόν και αλλήλους….. Σπάνια βρίσκω βιβλία του στα βιβλιοπωλεία.. Ίσως χρειαστεί να το παραγγείλετε αλλά αξίζει τον κόπο. Είναι κρίμα να χάνονται καλά βιβλία και καλοί συγγραφείς επειδή ένας εκδότης δεν ξέρει τι να κάνει με τον θησαυρό που έχει στα χέρια του! Τα ίδια έκανε και με τον Νίκο Διακογιάννη που τώρα αναζητεί καινούρια εκδοτική στέγη και πολύ καλά κάνει!




Λίγα λόγια για την συγγραφέα (από την ίδια):


"Γεννηθήκαμε στο Κυριάκι το 1951 ο δίδυμος αδελφός μου κι εγώ, τη στιγμή που η μάνα μας άφησε την τελευταία της πνοή. Φιλοξενηθήκαμε στον θάλαμο 10 του Δημοτικού βρεφοκομείου Αθηνών. Υιοθετήθηκα στην Αθήνα από τους καινούριους μου γονείς και δεν αντάμωσα ποτέ ξανά τον δίδυμο αδελφό μου. Στα σαράντα πέντε μου χρόνια με τρεις ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεως, μία θανάτου και βαφτισμένη δύο φορές ακολουθώντας της αντίστροφη πορεία, βρήκα τις ρίζες μου, τ' αδέλφια μου, τους τάφους των γονιών μου"

Η Λίτσα Καραμπίνη έχει εκδώσει επίσης από τις εκδόσεις Αρμός, τα εξής βιβλία:
  • Κορίτσια με καλή ανατροφή
  • Από πού πάνε για τον παράδεισο;
  • Γεννημένη ξανά.
  • Παραμύθι από χώμα και νερό.
  • Τρεις μοναξιές και μια ληστεία.

Δέχεται επισκέψεις καθημερινά στο: http://bibliobakouria.pblogs.gr

από κει αντιγράφω και μια πολύ όμορφη φράση της: " Με πονάνε τα βιβλία μου. Όχι εκείνα που κάποτε θα γίνουνε πολτός, αλλά εκείνα, τα αδιάβαστα, που θα ξεμείνουνε μπακούρια σε σκονισμένα ράφια..."

14 σχόλια:

  1. Καλό απόγευμα και καλό μήνα ...Λένα μας. Ενδιαφέρουσα η ιστορία του βιβλίου που μας προτείνεις, το θέμα είναι....θα φτάσει το βιβλίο της στην Κύπρο??? Θα σταθώ πιο πολύ στο κομμάτι του εκδοτκού οίκου. Στην Κύπρο δεν έφτασαν ΠΟΤΕ τα βιβλία του κου Διακογιάννη,.... αρά ούτε και της κας Καραμπίνη θα φτάσουν.Τα βιβλία του κου Διακογάννη θα τα προμηθευτώ τελικά μέσον Internet. Είναι κρίμα και άδικο όμως να χάνονται κάποιοι συγγραφείς λόγω αμέλειας του εκδοτικού τους οίκου και ο κος Διακογιάννης καλά κάνει και το ψάχνει.
    Φιλιά πολλά από μια συννεφιασμένη Κύπρο
    Υ.Γ. Μήπως να τον προτείνουμε στον εκδοτικό οίκο του Ψυχογιού????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Γιάννα μου! Ο Νίκος ή Νικόδημος της blogoσφαιρας όπως τον ξέρω εγώ, είναι ένας ταλαντούχος συγγραφέας που πάλεψε πολύ σκληρά για τα βιβλία που με τόσο μεράκι έγραψε και αντιμετωπίστηκε από τον εκδότη του άδικα. Μακάρι από τις εκδόσεις Ψυχογιός να θελήσουν να τον συμπεριλάβουν στο δυναμικό τους, θα είναι και για μένα μεγάλη χαρά, όπως έγινε με την Πένη Παπαδάκη (Το ζεϊμπέκικο της Κατίνας, Αντίο φιλενάδα)που το 2010 θα βγει το νέο βιβλίο της από τον εκδοτικό μου οίκο.
    Όσο για την κ. Καραμπίνη και το βιββλίο της ξέρω, γι αυτό το προτείνω... Για να το ζητήσουν, μήπως και αναγκάσουμε εμείς οι αναγνώστες τον Αρμό να....κινηθεί επιτέλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Λένα. Εύχομαι να είσαι καλά. Έχω ακούσει και από άλλον καλά λόγια για το βιβλίο της κ. Καραμπίνη και είναι μέσα στις προθέσεις μου να το διαβάσω.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιωτάκο, εγώ σήμερα πήρα το νέο σου παιδικό και θα το διαβάσω μόλις μπορέσω! αναμένω όμως των ενηλίκων!!! Πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αισθάνομαι άβολα να πω κάτι περισσότερο από όσα είπες τόσο για το βιβλίο της Λϊτσας όσο και για την περίπτωσή μου. Απλώς μια φορά ακόμη αποδεικνύεις πόσο αληθινή έμεινες παρά την επιτυχία. Χίλια ευχαριστούμε. Δεν ξεχνάω ποτέ τέτοια καλοσύνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν είναι θέμα καλωσύνης Νίκο. Η αλήθεια πρέπει να λέγεται και δεν είναι θέμα καλωσύνης, αλλά ειλικρίνειας! Καλή τύχη με όλη μου την ψυχή, έναν μικρό δρόμο άνοιξα χθες κιόλας για να τον βαδίσουν τα άγάλματά σου.... Η τελική κρίση είναι πάντα των υπέεύυνων, αλλά τουλάχιστον ξέρουν και περιμένουν.... Καλή τύχη με την καρδιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λένα μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την εγγραφή σου και ιδιαίτερα για τον τρόπο που αγκάλιασες το βιβλίο μου. Το βλέμμα σου διείσδυσε τρυφερά σε κάθε του πτυχή, διύλισες τα προφανή και τα ενδόμυχα και αφουγκράστηκες με προσοχή ακόμη και τις άηχες λέξεις του. Εδώ, για μια φορά ακόμη αποδεικνύεται πως ο καλός συγγραφέας είναι πρωτίστως καλός αναγώστης.
    Σ΄ ευχαριστώ Λένα μου για το μεράκι που χαλάλισες και εύχομαι να είσαι πάντα καλά και πάντα δημιουργική, ανιδιοτελής και ανθρώπινη, έτσι ακριβώς, όπως όλοι μας σε έχουμε μάθει.
    Με την αγάπη μου Λίτσα Καραμπίνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λίτσα ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, πραγματικά μου άρεσε το βιβλίο σου! επιπλέον πρέπει να σου πω οτι άρεσε πολύ και στον άντρα μου που το διάβασε και εκείνος μετά από μένα και τον κέρδισε η γραφή σου. Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε ευχαριστώ και πάλι. Χριστούγεννα θα στείλω το χειρόγραφο. Το δουλεύω νύχτα μέρα.Ίδωμεν. Γι' αυτό που ευχαριστώ το Θεό είναι που η πίκρα έγινε δημιουργία και το καλοκαίρι πήρε λίγο φως, αφού ήταν πολύ σύσκολο και μαύρο για μένα. Δόξα τω Θεώ, κάθε εμπόδιο για καλό. Φιλιά από τη βροχερή Νίσυρο! (καταλαβαίνεις τώρα, ε; Βροχή και Νίκος είναι μάνα και παιδί! χχχααα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χάρη στις βροχές και της Αττικής, πάει καλά και το δικό μου βιβλίο, τρέχει!
    Χθες βρήκα το μήνυμά σου αφού γύρισα σπίτι, γιατί δεν είχα πάρει μαζί κινητό και στεναχωρήθηκα πολύ. Αν και θα ήταν δύσκολο να μιλήσεις με την Ιουστίνη, τέτοιος χαμός που γινόταν! Κατάμεστη η αίθουσα, από έλληνες ομογενείς που ταξίδεψαν για να είναι κοντά στην Ιουστίνη. Η εκδήλωση κράτησε πάρα πολύ, μέχρι τις 10 σχεδόν και μετά ακολούθησε δεξίωση. Εμείς φύγαμε λιγάκι απότομα γιατί μας πήρε τηλέφωνο η κόρη μου... (Ευτυχώς ο Γιώργος δεν ξέχασε το κινητό του γιατί θα είχε τρελαθεί το παιδί!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ακουγεται πολυ ενδιαφερον..μπηκε στη λιστα ήδη!!!
    Φιλακια πολλα Λενα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άννα: Καλή ανάγνωση! Να ξέρεις οτι ίσως δυσκολευτείς να το βρεις και θα πρέπει να το παραγγείλεις! Τα γνωστά προβλήματα του Αρμού....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ίσως μόνο με την ταπεινότητά της μπορεί να συγκριθεί η ανθρωπιά της που είναι τεράστια. Η Λένα, δυσκολεύεται να δεχτεί ευχαριστίες. Εγώ πάλι δεν κουράζομαι να της λέω ευχαριστώ. Όχι από υποχρέωση. Ούτε από ανάγκη. Αλλά από τα βάθη της καρδιάς μου για όλα τα καλά που έχει πει, κι έχει γράψει για μένα. Σ ευχαριστώ Λένα μου για άλλη μια φορά. Πένυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γλυκιά μου Πένυ! Είσαι πάντα στην καρδιά μου και ανυπομονώ να παρουσιάσω το ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΖΩΗΣ το νέο βιβλίο σου, για το ποίο θα γίνει φυσικά ειδική αναφορά σε αυτή εδώ την γωνιά! Χίλια φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή